Blogi

Od 10 lat w parafii Pebas nie było na stałe księdza. To spowodowało zaniedbania i utrudnienia w przygotowaniu, i przyjmowaniu niektórych sakramentów. Większość animatorów, którzy są odpowiedzialni za wspólnote katolickie na wioskach oraz przygotowanie niedzielnej Liturgię Słowa są jedynie ochrzczeni.

W gorących tygodniach dyskusji parlamentarnych o reformie sądownictwa w Polsce, zwłaszcza po zawetowaniu przez Prezydenta ustaw o Sądzie Najwyższym i Krajowej Radzie Sądownictwa, zatrzymywały mnie na ulicy pobożne kobiety, zwolenniczki zresztą dobrej zmiany, które ze łzami w oczach pytały: co teraz będzie.

Jest sobie w Płocku ulica Gwardii Ludowej. W ramach akcji zmian nazw ulic słusznie postanowiono te nazwę zmienić na Inżynierów Płockich. Taki przekaz trafił do mieszkańców i nikt z nich nie oponował. Niespodziewanie jednak okazało się, że ulica będzie nazywać się zupełnie inaczej: dwóch radnych przeforsowało bowiem kuriozalną nazwę „11. Grupy Operacyjnej Narodowych Sił Zbrojnych” – pisownia oryginalna! Czy radni ci zostali wybrani po to, aby służyć mieszkańcom, czy też zasiadając w radzie miasta postanowili realizować własne „widzimisię”?

Julia Hartwig, poetka, która zmarła 14 lipca br., poza tym, że pisała piękne wiersze, była doskonałą przewodniczką po polskiej poezji ostatniego półwiecza. Za kilka tygodni skończyłaby 96 lat. Była rówieśniczką Tadeusza Różewicza i Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, przyjaźniła się z Anną Kamieńską, znała doskonale Czesława Miłosza i Zbigniewa Herberta, nie mówiąc o dziesiątkach ciekawych ludzi ze świata literatury, filmu, a nawet polityki.

Z kryzysem powołań kapłańskich w Polsce jest jak z chorobą, która rozwija się po cichu bez rzucających się w oczy objawów. Zdarza się, że chory latami nosi taką przypadłość, nieźle się czuje, nic go nie boli, wydaje mu się, że jest zdrów. Do tej pory nigdy nie chorował, nie zawracał więc sobie głowy badaniami, mimo uszu puszczał uwagi bliskich o takiej czy innej grupie ryzyka.

My chcemy Boga!

Pełny udział we Mszy świętej niesie przede wszystkim łaskę sakramentalną i owoce Eucharystii wypraszane w epiklezie oraz obficie obecne w modlitwach po komunijnych: nowe siły do życia i do walki z grzechem; łaskę przebaczenia, pokoju, sprawiedliwości i wolności; odwagę do bycia świadkiem Ewangelii i jej głoszenia nie tylko w słowach, ale i w czynach; a także jedność członków Ciała Chrystusa i umocnienie Kościoła; miłość ludzi, umiejętność dzielenia się z tymi, którzy mają mniej; czuwanie w oczekiwaniu na powtórne przyjście Pana; a wreszcie zdrowie ciała i duszy.

Wakacyjne zadanie

Jedno z najbardziej poruszających zdań Biblii, zapisane w Pierwszym Liście św. Piotra mówi, żebyśmy byli gotowi „odpowiedzieć każdemu, kto zażąda uzasadnienia naszej nadziei”.(1 P 3, 15). Sensem tego zdania karmi się apologetyka chrześcijańska, ożywcze soki czerpie z niego antropologia teologiczno - moralna, a codzienna praktyka duszpasterska - na czele z nową ewangelizacją – znajduje tu tak samo szczęśliwą syntezę teoretyczną, jak i zastrzyk energii do działania.

W pierwszych wiekach Kościoła przechowywano Chleb eucharystyczny z racji na komunię umierających. Sobór w Nicei (325 r.), mówi już o starodawnej regule zakazującej pozbawiania ostatniego i bardzo potrzebnego Wiatyku temu, kto jest bliski śmierci. W czasie, gdy msze odprawiano jedynie w niedzielę, zdarzało się, że wierni zabierali do domów Ciało Chrystusa, aby uczynić go pierwszym posiłkiem każdego dnia. Nie było jeszcze zwyczaju „adoracji Najświętszego Sakramentu”. Tak było też a Kościele Wschodnim.

Rozdaniem świadectw zakończyliśmy kurs dla katechistów, którzy przybyli do Mpunde z naszych 27 kaplic. Wszystkich katechistów w parafii jest 164. W tym grupa 43 małżeństw, które przygotowują pary do zawarcia sakramentu małżeństwa.

Ilekolwiek razy w Zakroczymiu skręcam w kierunku Warszawy, z nowego mostu na Wiśle widzę zarys fortów twierdzy Modlin. Z jednej strony mieszają się wody Narwi i Wisły, z drugiej nad lotniskiem w Modlinie kołuje coraz więcej samolotów wywożących i przywożących naszych rodaków do głównych stolic Europy. Z góry pięknie musi wyglądać nie tylko rozlewisko rzek, ale i mazowiecka równina, skomponowana w maju z żywej zieleni zbóż, szczodrej żółci kwitnących rzepaków i białych folii, chroniących przed chłodem liczne plantacje truskawek. pod Zakroczmiem.

Na Dzień Matki i nie tylko.