Odzyskanie praw miejskich przez Czerwińsk nad Wisłą Bazylika Czerwińska, 19 stycznia 2019 r. (II Niedziela Zwykła A)

Czcigodni Księża, Szanowni Przedstawiciele władz samorządowych z panem burmistrzem Marcinem Gortatem na czele, drodzy Goście, kochani mieszkańcy Czerwińska i okolic!

1. Serdecznie dziękuję za zaproszenie na uroczystość odzyskania praw miejskich przez wasze miasto, po 150 latach. Bóg zapłać! Ogromnie cieszę się z faktu, że postanowiliście ten ważny dzień dla Czerwińska zacząć od modlitwy, od niedzielnej Mszy św. Na ołtarzu Pańskim z pokorą składamy dziś historię, teraźniejszość i przyszłość tego prastarego grodu. Prosimy jednocześnie o błogosławieństwo Boże dla wszystkich, którzy tu mieszkają, pracują, uczą się, przeżywają swoje życie albo lubią przybywać do tego niezwykłego miasta nad Wisłą, nad którym górują kamienne wieże bazyliki.

2. „Historia vitae magistra est”. Historia jest nauczycielką życia! Nie można do końca zrozumieć teraźniejszości tej ziemi, tego miasta, bez spojrzenia w jego przeszłość. A jest ta historia piękna, pokrzepiająca serce. Mało które miasto w Polsce może poszczycić się tak bogatymi dziejami. Czerwińsk był w swej chlubnej przeszłości jednym z największych i najbogatszych na Mazowszu.
To tu przybywali książęta i królowie. To miejsce naznaczone obecnością króla Władysława Jagiełły. W 1410 r. w tym miejscu ten król polski rodem z Litwy wraz z wojskiem przeprawiał się przez Wisłę, podążając pod Grunwald. Przypominacie to wydarzenie w miesiącu czerwcu, podczas wydarzenia „Most Jagiełły”. To w Czerwińsku organizowano sejmiki mazowieckie, tu był synod diecezjalny, to tu powstał tzw. Kodeks Czerwiński książąt mazowieckich.
Niestety, los tego miasta nie szczędził: liczne najazdy wrogów lokalnych, potem potop szwedzki, wreszcie odebranie praw miejskich przez zaborcę rosyjskiego w 1869 roku, w odwecie za aktywny udział w Powstaniu Styczniowym, a przecież przyznanych pierwotnie już w XIV wieku, odbiły się bardzo na duchu tej społeczności, ale go nie złamały!

3. Drodzy mieszkańcy! Wy dobrze pamiętacie, że tożsamość Czerwińska przez wieki budowały zakony: najpierw, od XII wieku, byli to kanonicy regularni. Wszakże pierwszym dokumentem wspominającym Czerwińsk, to pochodząca z 1155 r. bulla papieża Hadriana IV, dotycząca miejscowego klasztoru. Gdy w 1819 r. zakon uległ kasacie, klasztor wraz z kościołem objęły norbertanki, usunięte z Płocka. W 1923 r. ich miejsce zajęli salezjanie, którzy podjęli się odbudowy zniszczonego przez okres niezamieszkania klasztoru.
Obecnie księża salezjanie z wielkim zaangażowaniem prowadzą parafię pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, czuwają nad Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia, inicjują wiele dobrych dzieł, jak choćby Muzeum prymasa Augusta Hlonda, Muzeum Misyjne czy Salezjański Ośrodek Młodzieżowo-Powołaniowy „Emaus”, który między innymi organizuje tu latem ogólnopolskie spotkanie młodzieży pod nazwą Campo Bosco.
Kochani! Od wieków żyjecie tu pod opiekuńczymi skrzydłami Matki Bożej Czerwińskiej. Słynący łaskami obraz, namalowany przez w XVII wieku Łukasza z Łowicza, odwzorowuje obraz Matki Bożej Śnieżnej (Salus Populi Romani – Ocalenie Ludu Rzymskiego), znajdujący się w rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore. Jest to przecież jeden z najstarszych wizerunków maryjnych, czczonych w Kościele katolickim. Uwieczniona na nim Madonna z Dzieciątkiem króluje, ale i pociesza, ocierając chustą łzy cierpiących i strapionych. Od początku wsławiony licznymi łaskami i cudami, w 1648 r. został ogłoszony przez biskupa płockiego Ferdynanda jako cudowny, a w 1970 r. ukoronowany przez kardynała Stefana Wyszyńskiego. Jest „sercem” waszej monumentalnej świątyni. Ta zaś, wzniesiona już w XII wieku z woli biskupa płockiego Aleksandra z Malonne i władcy Bolesława Krzywoustego, od 1967 roku, z woli papieża Pawła VI, nosi zaszczytny tytuł bazyliki mniejszej. Ten „romański klejnot Mazowsza” nieodmiennie skłania do odwiedzin i modlitwy nie tylko mieszkańców, ale też wielu przyjezdnych, dla których miasto i bazylika, to jedność.

4. „Historia vitae magistra est”. Historia jest nauczycielką życia! Przywiązanie do Boga, do Kościoła, pielęgnowanie wartości narodowych, szacunek dla rodziny i miłość Ojczyzny kształtowały przez wieki Czerwińsk. Gratulując odzyskania praw miejskich, życzę, żeby tak było dalej, żebyście szli drogą, którą wytyczyli wasi przodkowie. Budujcie na trwałych wartościach a nie na współczesnych modach, które przemijają czy ideologiach, które mają pozory czegoś dobrego a w gruncie rzeczy są skierowane przeciwko człowiekowi. Nie budujcie natomiast świata, tego osobistego i tego świata czerwińskiego, bez Boga! Nie ulegajcie „duchowi epoki”, który przynosi wiatr niedobrych i niebezpiecznych zmian. Dla nas, katolików XXI wieku, ludzi Mazowsza północnego, najważniejszy powinien być Duch Boży.
I bądźcie dumni ze wspaniałego dziedzictwa waszych przodków i tej czerwińskiej ziemi. Dumni z tego, że tu mieszkacie i że tej ziemi służycie. Budujcie pomyślną teraźniejszość i przyszłość waszego miasta.
Niech wasze miasto rozwija pomyślnie i dalej służy Bogu i Ojczyźnie. Niech Pan błogosławi miastu Czerwińsk i jego mieszkańcom! Amen.