Diecezjalny Dzień Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym Płock, „Stanisławówka”, 21 września 2019 r.

1. Najpierw serdeczne podziękowanie za zaproszenie mnie na wasz diecezjalny dzień wspólnoty. Cieszę się, że dziś jestem z wami i że razem otaczamy ołtarz. Bóg zapłać! Niech będzie mi wolno podzielić się z wami kilkoma myślami o które zostałem poproszony a które podsuwa to nasze spotkanie.
Przyjechaliście na płocką „Stanisławówkę” na diecezjalny dzień wspólnoty, aby modlić się we wspólnocie Kościoła, wysłuchać katechezy i świadectwa, uwielbić Pana. Dziękuję wam za tę obecność, bo jest ona dowodem na to, że pragniecie zachować „jedność Ducha”. Wciąż nie brakuje też u was „owoców Ducha”: wszak jesteście jedną z najbardziej popularnych wspólnot charyzmatycznych w Polsce i na świecie. Wciąż nie brakuje tych, którzy chcą właśnie w Odnowie odkrywać Boga i znajdują swoje miejsce w Kościele.
I tu dotykam pierwszej ważnej sprawy – troszczcie się o jedność! Najpierw jedność między sobą a w konsekwencji jedność z Kościołem. Dziś, kiedy wspólnotę Kościoła dotykają podziały, czasami bardzo gorszące, kiedy jest tyle destrukcyjnej agresji różnych środowisk i czasami animozji personalnych w łonie Kościoła, powtarzajcie sobie słowa Jezusa „nie tak będzie między wami” (Mk 10,42). Zawsze musimy mieć w sercu słowa Pana, kiedy modlił się w Wieczerniku za swoich uczniów, „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,21).

2. Kochani! Odnowa w Duchu Świętym, to nie jedyna wspólnota, jaką tworzycie. Jedność w wielości dotyczy także bycia konkretnym parafianinem. Ruch czy stowarzyszenie nie możne zastąpić parafii, a podstawową wspólnotą Kościoła jest właśnie parafia. Nie zapominajcie, że najpierw jesteście parafianami!
Macie w Odnowie swoje spotkania, dni skupienia, rekolekcje, pielgrzymki i inne metody formacji, ale waszym obowiązkiem jest też uczestnictwo w niedzielnej Mszy św. w kościele parafialnym, udział w misjach czy rekolekcjach parafialnych czy pełnienie różnych posług tam, gdzie mieszkacie i żyjecie. Wasze zaangażowanie w ruchu odnowowym nie powinno ograniczać się tylko do tego ruchu. To dziś duże niebezpieczeństwo nie tylko członków Odnowy, ale i innych wspólnot – działanie poza swoją parafią lub na jej obrzeżach.
Dzięki swoim doświadczeniom we wspólnocie, możecie ze swoją parafią dzielić się posiadanymi talentami i charyzmatami, i umiejętnie ją ewangelizować, tak, aby stawała się ona autentyczną wspólnotą wiary. Przestrzeń działalności jest tu was nieograniczona: animacja życia liturgicznego, praca charytatywna, formacja młodzieży, inicjatywy sportowe czy gospodarcze – słowem wszystko, co zmierza do ożywienia parafii i do przyczynia się do przepojenia duchem ewangelicznym.

3. Chciałbym wam powiedzieć a w zasadzie przestrzec przed zagrożeniami wiary w otaczającym nas świecie. Naukowy ateizm, agnostycyzm, wróżbiarstwo, sekularyzacja, laicyzacja, ale także protestantyzacja katolicyzmu, demonizacja rzeczywistości czy akcentowanie emocji w przeżywaniu relacji z Bogiem, to tylko niektóre z nich. Jesteście ich świadomi, wiedząc, jak pisał Chesterton, że „Kiedy człowiek przestaje wierzyć w Boga, może uwierzyć we wszystko”.
Te zagrożenia wiary stanowią ogromne wyzwanie duszpasterskie i mobilizują do poszukiwania środków zaradczych. Niezwodnym, wypróbowanym lekarstwem na te różne problemy, które czasami dotykają czasami niektórych ludzi Odnowy, jest zachowywanie „zdrowej nauki” (por. 2 Tes 2,15; 1 Tm 4,16; 1 J 4,1). Chciałbym wam teraz przypomnieć tę podstawową zasadę, że przepowiadanie prawdy o Chrystusie, Kościele i człowieku powinno odbywać się zgodnie z autentyczną interpretacją Nauczycielskiego Urzędu Kościoła i Tradycją. Nie szukajcie duchowych nowinek, które są niebezpieczne i mogą prowadzić na manowce.
Nie do pogodzenia z chrześcijaństwem szukanie jakiejkolwiek namiastki życia religijnego poza Chrystusem i Kościołem, ponieważ „nie da się połączyć Ewangelii z tajemną pseudowiedzą, sakramentalnej działalności Kościoła z magią, wiary w zmartwychwstanie z wiarą w reinkarnację. (zob. List pasterski Episkopatu Polski O zagrożeniach naszej wiary, 2013). Kierujcie się wskazaniami wiary, zdecydowanie odrzucajcie wszystko, co jest z nią sprzeczne lub co jej zagraża.
Drodzy, proszę też, aby będąc we wspólnocie starać się zamieniać „myślenie grzechem na myślenie miłością”. Każdy z nas na swój sposób odbiera otaczającą rzeczywistość i występujące w niej zjawiska. Albo ją „filtruje” przez sito o nazwie „diabeł”, albo ją filtruje przez sito o nazwie „Bóg”. Albo wyławia z życia dzieła diabła, albo dzieła Boga. Może – niestety, ale tak się nieraz dzieje - „cały czas siedzieć w grzechach”. Odwracajcie oczy od dzieł diabła, a koncentrujcie się na dziełach Bożych! Koncentrujcie się na Nim, na Jezusie.

4. Drodzy uczestnicy Diecezjalnego Dnia Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym diecezji płockiej! Życzę wam byście będą w Odnowie wzrastali w świętości przez integrację charyzmatów z pełnią życia Kościoła. Pełnymi garściami czerpcie z tradycji katolickiej modlitwy i duchowości. Formujcie się w nauce katolickiej pod kierunkiem Kościoła Każdemu z was „została dana łaska według miary daru Chrystusowego” (por. Ef 4,7). Korzystajcie ze skarbca Kościoła.
Jak celnik Mateusz, patron dnia dzisiejszego, z pokorą przyjmujcie to wszystko, co otrzymujemy z ręki Tego, który zmartwychwstał, aby zbawienie stało się naszym udziałem. „I niech On, Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy” (J 16,13). Amen.