Homilie

Drodzy Kapłani z księdzem rektorem Tomaszem,

Kochane siostry zakonne, zwłaszcza ze zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia z [obecną dziś pośród nas matką Petrą – przełożoną generalną i] siostrą Dianą – przełożoną płockiego klasztoru na Starym Rynku, Szanowni Rycerze św. Jana Pawła Wielkiego.

Kochani Siostry i Bracia, pielgrzymi - czciciele Bożego Miłosierdzia!

W tym świętym miejscu, w dziewięćdziesiątą pierwszą rocznicę tamtego wieczoru, gdy św. siostra Faustynazobaczyła w swej celi miłosiernego Jezusa, wznosi się nasza gorąca modlitwa o miłosierdzie i pokój dla nas i całego świata. Bo „jeśli dusze nie uwielbią miłosierdzia Mojego– mówi Jezus - wszystkie zginą” (DZ 965). Dlatego za św. siostrą Faustyną wyznajemy, że „im większa nędza nasza, tym większe mamy prawo do miłosierdzia Bożego” (DZ 793).

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Czcigodni Księża Biskupi, Drodzy Kapłani, Kochane Siostry Zakonne, Umiłowani w Chrystusie Siostry i Bracia!

To wielka łaska dla mnie: pielgrzymować na progu Adwentu i u kresu Roku Świętego Józefa do Jego Sanktuarium w Kaliszu!

W ten pierwszy czwartek grudnia, z wiarą i wzruszeniem wpatruję w Jego obraz, od wieków tu czczony i kontempluję, jak z Maryją prowadzi On ku nam małego Jezusa.

Drodzy Bracia w Chrystusowym Kapłaństwie,

„ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do Domu Pana. Już stoją nasze stopy w twoich bramach, Jeruzalem” – słowa dzisiejszego psalmu responsoryjnego.

Tak - to radość każdego kapłańskiego serca, że może być tak blisko Pana. To wielka radość, że w Domu Pana możemy stanąć razem, być razem, i słuchać Jego Słowa, i łamać Chleb, który staje się Jego Ciałem. Weszliśmy na Górę Pana, do której płynie rzeka ludzkich serc szukających pocieszenia i miłosierdzia. Weszliśmy do „świątyni Boga Jakuba”, „szukając światłości Pańskiej”, rozpraszającej wszelkie ciemności.

Umiłowani Siostry i Bracia, słuchacze Słowa Bożego w tej czcigodnej bazylice katedralnej na Tumskim Wzgórzu w Płocku, i łączący się z nami przez transmisję TelewizjiPolonia, zwłaszcza rodacy rozsiani poza granicami naszej Ojczyzny. Drodzy chorzy, osoby w podeszłym wieku bądź przebywającena kwarantannie, a także pracownicy służby zdrowia, śpieszący z pomocą dotkniętym pandemią. czytaj więcej

Bracia i Siostry, Uczestnicy Najświętszej Ofiary, sprawowanej w Katedrze, która kryje prochy piastowskich władców ziem polskich,

Mieszkańcy Płocka – miasta Nieujarzmionego,
Parlamentarzyści; Przedstawiciele Władz Grodu Krzywoustego i powiatu ziemskiego,
Kombatanci - żołnierze polskiej Niepodległości,

Profesorowie, nauczyciele, harcerze, uczniowie i studenci - z Waszymi pocztami sztandarowymi,

Bracia Kapłani i Siostry Zakonne; Alumni;

Rodacy z Północnego Mazowsza i Ziemi Dobrzyńskiej, przeżywający tę podniosłą chwilę, łącząc się z nami na falach Katolickiego Radia Diecezji Płockiej,

Czcigodni Kapłani; drodzy szafarze sakramentu Bożego Miłosierdzia; Kochane Siostry Zakonne; Drodzy klerycy; Umiłowani w Chrystusie uczestnicy świętej liturgii!

„Jest to jeden z bardzo starożytnych kościołów w Polsce, a w Diecezji Płockiej, wraz z kościołem czerwińskim, co do czasu zajmuje najpierwsze miejsce, co do formy – jest najpiękniejszy. Prawdziwa to matka i głowa kościołów Diecezji. Patrząc na ten gmach, stają przed nami jego dzieje. (…) Po wielokroć niszczony, naprawiany, w XVI w. przebudowany, i w XX w. odbudowany, krasą jest miasta i Diecezji”. (źródło: Abp A.J. Nowowiejski, Płock. Monografia historyczna. Wydanie z 1930 r., s. 179).

Ekscelencjo, Księże Biskupie Mirosławie,
Czcigodni Księża, Kochani klerycy, Drogie Siostry Zakonne,
Czcigodni przedstawiciele Bratnich Kościołów Chrześcijańskich naszego Miasta: z Księdzem Marcinem z Kościoła Starokatolickiego Mariawitów i księdzem Szymonem z Kościoła Ewangelickiego,
Drodzy Radiosłuchacze Katolickiego Radia Diecezji Płockiej,
Umiłowani Siostry i Bracia! Kochani Diecezjanie!

Duch Święty przynaglił nas, abyśmy zgromadzili się w tej prastarej bazylice katedralnej - matce wszystkich kościołów diecezji, w wigilię osiemset siedemdziesiątej siódmej rocznicy jej poświęcenia. To miejsce i ta rocznica uświadamia nam, jakiego dziedzictwa jesteśmy spadkobiercami.

Chciałbym rozpocząć, Siostry i Bracia, tę homilię nieco inaczej niż zwykle - od refleksji na temat dzisiejszej Prefacji. czytaj więcej

Czcigodni Kapłani z Księdzem Dziekanem Ryszardem i Księdzem Proboszczem Januszem,
Drogie Siostry Misjonarki Krwi Chrystusa, Mili Goście,
Kochani Siostry i Bracia – słuchacze Słowa Bożego,

Witam Was wszystkich jak najserdeczniej na Mszy Świętej odpustowej sprawowanej ku czci Waszej patronki – św. Siostry Faustyny – Apostołki Miłosierdzia Bożego.

Jest pewien midrasz żydowski, czyli rodzaj komentarza do Biblii, który opowiada o stworzeniu człowieka. Gdy Bóg miał zamiar to uczynić, podeszli do Niego aniołowie mówiąc: „ Dobrze się zastanów. Naprawdę, dobrze się zastanów, bo przecież on Cię zdradzi, on się Ciebie wyprze, on będzie krzywdził ludzi, on będzie kłamcą…”. A Bóg im odrzekł: „ Ja to wszystko wiem, ale Ja go chcę!”.

Szanowne Grono Pedagogiczne z Księdzem Dyrektorem,
Drodzy Rodzice,
Kochani Uczniowie,
„ Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas” – śpiewaliśmy przed Ewangelią.
Każdego dnia odkrywamy na nowo prawdę tych słów. Kiedy bowiem przeżywamy to, co przynoszą nam kolejne tygodnie, miesiące i lata nie jako splot przypadkowych zdarzeń, ale jako zaproszenie do odkrycia działania Boga w codzienności, wówczas widzimy, jak nawet drobne, niepozorne wydarzenia, mówią nam o Bożej opiece, Bożej miłości, Bożym czuwaniu i prowadzeniu nas przez życie. czytaj więcej

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Czcigodni Kapłani z Księdzem Dziekanem i Księdzem Proboszczem na czele,
Szanowni przedstawiciele władz samorządowych gminy Sońsk,
Umiłowani Siostry i Bracia, uczestnicy jubileuszowej liturgii!

[Pozwólcie, że pozdrowię również ks. kanonika Jana KOSINA, Waszego byłego proboszcza, który w tym roku świętuje sześćdziesiątą, diamentową rocznicę kapłaństwa. Nie może tu z nami być obecny ze względu na stan zdrowia, ale łączy się z nami przez środki przekazu. Dlatego z Gąsocina do Olsztyna, gdzie przebywa u rodziny, przesyłamy Ks. Janowi serdeczne pozdrowienia].

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Czcigodni Kapłani, z Ks. Proboszczem Wojciechem na czele; Szanowni przedstawiciele władz świeckich oraz oświatowych; Drodzy członkowie Społecznego Komitetu Budowy Pomnika Ks. Władysława Skierkowskiego; Kochani Parafianie bogurzyńscy; Mili Goście z kurpiowskiej ziemi; Umiłowani, Siostry i Bracia!

„ Po własnym owocu bowiem poznaje się każde drzewo”.

W centrum dzisiejszej Ewangelii, zaczerpniętej z siódmego rozdziału Ewangelii według św. Marka, znajduje się jedno małe, ale bardzo ważne słowo. Jest to słowo, które tak naprawdę streszcza całą misję Jezusa Chrystusa. Ewangelista Marek zachował je w oryginalnym języku Jezusa – w języku aramejskim. Dzięki temu staje się ono dla nas jakby bardziej żywe - myślę, że nawet dzieci je zapamiętały. Słowo to brzmi:Effatha- „Otwórz się”. Św. Marek napisał swoją Ewangelię, słuchając św. Piotra – pierwszego i najważniejszego z Apostołów, być może nawet z jego polecenia. Spisał ją, po grecku, bo przede wszystkim tym językiem mówiono wtedy w Cesarstwie Rzymskim, a Piotr Apostoł z pewnością chciał, aby dotarła ona do wszystkich warstw cesarstwa. Ale właśnie to słowo Effatai jeszcze słowo Abba– „Ojcze, Tato”, którym Jezus zwracał się do Boga, Ewangelista pozostawił w oryginalnym brzmieniu. Zostawił je, aby i ówcześni Rzymianie, i my dzisiaj i ludzie wszystkich czasów nie tylko jakby usłyszeli głos Jezusa; nie tylko poczuli, jak mówił i działał, ale przede wszystkim wiedzieli kim naprawdę JEST. czytaj więcej

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Czcigodni Bracia Kapłani z Księdzem Kanonikiem Stanisławem, Dziekanem Dekanatu Makowskiego, z Księdzem Kanonikiem Krzysztofem, proboszczem rodziny parafialnej w Karniewie i Księdzem Markiem Dygą, Duszpasterzem Rolników Diecezji Płockiej na czele; czytaj więcej

Kochani Siostry i Bracia przybyli z różnych stron płockiej diecezji na to święte miejsce zwane Wzgórzem Loret!

Pan Bóg dał nam łaskę, że możemy już po raz piąty spotkać się na Diecezjalnej Pielgrzymce „ Rycerzy św. Floriana”, jak mówią o sobie druhowie i druhny z Ochotniczych Straży Pożarnych. Przez matczyne ręce Sierpeckiej Pani Niezawodnej Nadzieiskładamy w Sercu Jej Syna naszą codzienność, tak często ostatnio płonącą różnymi niepokojami i wymagającą szybkich „ ratowniczych” interwencji Bożej Opatrzności.