Pogrzeb

Po stwierdzeniu zgonu przez lekarza należy udać się do Urzędu Stanu Cywilnego kompetentnego dla miejsca, gdzie nastąpiła śmierć. Urząd sporządzi akt zgonu i wystawi dokumenty potrzebne do przeprowadzenia pogrzebu (karta zgonu i odpis skrócony aktu zgonu).

By ustalić formalności związane z pogrzebem, należy udać się do kancelarii parafii, na terenie której zamieszkiwała osoba zmarła i tam zgłosić fakt śmierci, okazując potrzebne dokumenty. Jeśli pogrzeb odbywa się w tej parafii, duszpasterz sporządza kościelny akt zgonu, a także wspólnie z rodziną i zakładem pogrzebowym ustala termin i godzinę pogrzebu. Gdy pogrzeb ma się odbyć w innej parafii, miejscowy duszpasterz wystawia pozwolenie oraz poświadczenie wiary i praktyk religijnych osoby zmarłej. Z tymi dokumentami, jak również z dokumentami z USC należy udać się do parafii, gdzie odbędzie się pogrzeb. Tam duszpasterz ustali termin pochówku.

Po ustaleniu formalności w parafii konieczna jest wizyta w zakładzie pogrzebowym, który zajmuje się pochówkiem danej osoby. Należy poinformować zakład o terminie pogrzebu ustalonym w parafii. W razie ewentualnej niezgodności zakład kontaktuje się z parafią celem ustalenia dogodnego terminu.

Zgodnie z wielowiekową tradycją, bliscy osoby zmarłej otaczają ją wspólną modlitwą, która trwa od zgonu do pogrzebu. Niegdyś, gdy do pogrzebu zwłoki pozostawały w domu, były to tzw. „puste noce”, w czasie których wokół trumny gromadziła się rodzina i sąsiedzi, wspominając zmarłą osobę, śpiewając okolicznościowe pieśni i modląc się dla niej o zbawienie. Współcześnie bliscy spotykają się wieczorami na modlitwie różańcowej w kaplicy domu pogrzebowego.

Przed pogrzebem bliscy osoby zmarłej (ci, którzy mogą to uczynić) winni przystąpić do sakramentu pokuty. Można to zrobić w dniach poprzedzających pogrzeb lub przed Mszą żałobną.

Msza święta odprawiana przy okazji pogrzebu jest eucharystyczną ofiarą składaną jako dziękczynienie za każde dobro w życiu osoby zmarłej oraz jako przebłaganie za wszelkie słabości i grzechy w jej życiu. Należy włączyć się w tę szczególna modlitwę.

Obowiązek wystawienia niniejszego dokumentu ma lekarz, który w okresie ostatnich 30 dni przed śmiercią udzielał danemu pacjentowi świadczeń lekarskich. W przypadku zgonu w domu będzie to lekarz rodzinny, w razie śmierci w szpitalu – lekarz z danego oddziału szpitalnego, zaś w przypadku innych zgonów – lekarz pogotowia ratunkowego. Wystawioną przez lekarza kartę zgonu trzeba dostarczyć do Urzędu Stanu Cywilnego właściwego dla miejsca, gdzie nastąpiła śmierć. Na podstawie karty kierownik USC sporządza akt zgonu i wydaje rodzinie zmarłej osoby 3 bezpłatne egzemplarze odpisu skróconego aktu zgonu. Kartę zgonu należy dostarczyć do kancelarii parafialnej zgłaszając fakt śmierci bliskiej osoby. Zostaje ona w archiwum parafialnym.

Dokument ten sporządzany jest przez kierownika Urzędu Stanu Cywilnego gminy lub miasta, na terenie której/-ego nastąpił zgon. Rodzinie wydawane są 3 egzemplarze odpisu powyższego aktu. Zgłaszając fakt śmierci w kancelarii parafialnej, powinni mieć przy sobie ten dokument (do wglądu), ponieważ zawiera on dane, których nie ma w karcie zgonu, a które niezbędne są do spisania kościelnego aktu zgonu.

Pogrzebu katolickiego można udzielić tylko wiernemu wyznania katolickiego. W przypadku pogrzebu we własnej parafii duszpasterz najczęściej dysponuje wiedzą na temat wiary i praktyk religijnych zmarłej osoby. Inaczej jest w sytuacji, gdy pogrzeb odbywa się poza parafią zamieszkania zmarłego. Wówczas niezbędne jest zaświadczenie od własnego proboszcza, informujące parafię, w której ma odbyć się pogrzeb, o postawie religijno-moralnej osoby zmarłej.

Jeśli to możliwe, osoba wierząca powinna przed śmiercią przystąpić do sakramentów świętych (sakrament pokuty, namaszczenie chorych, Komunia święta). Fakt ten winien poświadczyć kapłan, który sakramentów udzielił (np. kapelan szpitala lub inny duszpasterz), względnie ksiądz, który z racji pełnionej funkcji (np. proboszcz lub wikariusz parafii, gdzie zmarła osoba zamieszkiwała) ma wiedzę na ten temat.