Parafię we Wronie erygował około 1402 r. biskup płocki Jakub z Korzkwi (Kurdwanowa) z fundacji księcia mazowieckiego Janusza I. Kościół parafialny pw. św. Stanisława biskupa wzmiankowany był w wizytacji z 1598 r., został zaś rozebrany w 1775 r.
Kolejny drewniany kościół wystawiono ok. 1780 r., a konsekrowano go w 1792 r.
Obecny, murowany, neogotycki kościół wzniesiono w latach 1898-1906, kiedy proboszczem był ks. Franciszek Karwacki. Konsekracji świątyni dokonał 12 października 1907 r. biskup płocki Apolinary Wnukowski.
Po uszkodzeniach wojennych w 1915 r. kościół był remontowany; wystrój ołtarzy i rzeźb w drewnie do wnętrza wykonał Wincenty Bogaczyk. W ołtarzu głównym płaskorzeźba Przemienienia Pańskiego i rzeźby biskupów: św. Stanisława i św. Wojciecha. Ołtarz facie ad populum według projektu ks. Romualda Rudzińskiego, wykonany przez stolarza Adolfa Czerzniewskieg z Płocka w latach 1969-1971. W kaplicy Matki Bożej w środku NMP Królowa oraz rzeźby św. Antoniego i św. Franciszki Rzymianki. W nowym ołtarzu bocznym w kaplicy krucyfiks barokowy z XVIII w. Zachowały się rzeźby: Chrystusa Zmartwychwstałego z I połowy XVII w., Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z XVII-XVIII w., monstrancja barokowa z XVII-XVIII w., relikwiarz św. św. Romana i Agnieszki w formie krzyża z XVIII w., relikwiarz św. św. Honoraty i Bonifacego z początku XIX w. Chrzcielnica z 1983 r. z marmuru. Ambona z dębu i żelaza, konfesjonały w stylu neogotyckim, drewniane. 14-głosowe organy z kościoła katolickiego w Ornecie, które zamontował we Wronie Antoni Grygorcewicz staraniem ks. Edwarda Zarzyckiego. Stacje Drogi Krzyżowej z 1982 r. Po II wojnie światowej restaurację kościoła przeprowadzili z parafianami: ks. Wacław Bernaś i ks. Wawrzyniec Ulanowski. W latach 1965-1973 wstawiono w kościele witraże ze scenami biblijnymi: rozmnożenie chleba, cud w Kanie Galilejskiej, Najświętsza Maryja Panna, Serce Jezusa i symbole czterech Ewangelistów, Jezus jako Dobry Pasterz, przypowieść o pracy w winnicy, Dawid grający. Malaturę w latach 1965-1967 wykonał Henryk Domurat z Poznania. Na wieży kościoła dzwony: „Karol” odlany w 1928 r. oraz „Maria” i „Stanisław” z 1982 r.
W latach 1980-1981 wybudowano kaplicę z salą katechetyczną przy kaplicy Stróżewie. W kaplicy obrazy: św. Maksymiliana, Matki Bożej Częstochowskiej, Jezusa Miłosiernego.
Do początku XIX w. istniała parafia we Wrońskach z kościołem pod wezwaniem św. Marii Magdaleny i św. Doroty. W XVI w. należały do niej wioski: Wrońska, Krępica, Proboszczewice, Stróżewo. Po pożarze kościoła w 1800 r. teren parafii włączono do parafii Wrona.
W ostatnich latach, staraniem ks. proboszcza Sławomira Karłowicza i parafian, gruntownie odrestaurowano świątynię: wymieniono instalację elektryczną (2009 r.), odmalowano wnętrze (2010 r.), położono nową posadzkę granitową (2011 r.), przeprowadzono renowację ołtarza głównego i ołtarza bocznego (2014-2015 r.) oraz wybudowano parkan wokół kościoła (2016-2017 r.).
Proboszcz