Węgrzynowo, Parafia pw. Ducha Świętego

Parafię erygował 3 lutego 1398 r. biskup płocki Jakub z Korzkwi (Kurdwanowa) z fundacji Jana Rogali, podskarbiego mazowieckiego. Z wizytacji z 1609 r. wiadomo, że wówczas kościół pod wezwaniem Świętego Ducha był drewniany, konsekrowany i posiadał trzy ołtarze. Przetrwał on do XVII w. Kolejny drewniany kościół wzniesiony w 1674 r. spłonął w 1692 r. 

Obecną świątynię zbudowano w 1694 r. staraniem księdza proboszcza A. Pszczółkowskiego. Konsekrował ją 11 lutego 1696 r. biskup płocki Andrzej Chryzostom Załuski herbu Junosza. W świątyni znajdowało się sześć ołtarzy, m.in. jeden ku czci św. Michała Archanioła. W głównym ołtarzu złożone były relikwie św. Teodora.

W 1914 r. parafianie węgrzynowscy rozpoczęli budowę murowanej świątyni według projektu Stanisława Grochwicza, pod nadzorem Świerczyńskiego, staraniem ks. Adolfa Goździewskiego, z fundacji Ludwiki z Krasińskich Czartoryskiej. Do lipca 1914 r. wzniesiono mury; prace przerwały działania wojenne. Prac nie podejmowano aż do śmierci ks. Goździewskiego. Dalsze działania, prowadzące niemal do ukończenia budowy podjął kolejny proboszcz, ks. Stefan Nowakowski. W 1942 r. żołnierze niemieccy rozebrali kościół, a materiał budowalny przeznaczyli na budowę bloków w Makowie i budynków folwarcznych w Węgrzynowie i Makowie Mazowieckim. Niemcy próbowali także rozebrać drewniany kościół. Świątynia jest drewniana, konstrukcji zrębowej, oszalowana, korpus prostokątny, węższe prezbiterium, zamknięte trójbocznie. Na kalenicy nad nawą ażurowa wieżyczka na sygnaturkę. W głównym ołtarzu barokowym z początku XVIII w. obraz Zesłania Ducha Świętego z XVIII w., zaś w zwieńczeniu obraz św. Jana Chryzostoma z XVIII w. W lewym ołtarzu bocznym krucyfiks barokowy z początku XVIII w., zaś w prawym obraz Świętej Rodziny z końca XVIII w. Chrzcielnica puklowana w stylu barokowym z XVIII w. Dzwonnica z XVIII w., drewniana, konstrukcji słupowej, oszalowana, czworoboczna, kryta blachą z dzwonami: św. Stanisław, św. Józef i Maryja, Matka Kościoła.

Istniejący drewniany kościół gruntownie remontował ks. Tadeusz Michnowski w 1972 r.: założono nowy fundament i oszalowanie wewnątrz oraz na zewnątrz, odnowiono ołtarz główny.

Od 2017 r., staraniem ks. Rafała Grzelczyka i parafian, podjęto gruntowny remont świątyni: oczyszczono i pomalowano dach, założone zostało ogrzewanie gazowe kościoła, wykonano renowację podłogi, wymieniono meble w zakrystii, oświetlenie i nagłośnienie kościoła, zakupiono nowe tabernakulum, sprawiono nowe ołtarze boczne i stacje Drogi krzyżowej, a na podstawie odnalezionych elementów odtworzono starą ambonę. Ponadto podjęto kapitalny remont plebanii i piwnic, adaptując je na sale dla spotkań parafialnych. 17 lutego 2019 r. biskup płocki Piotr Libera poświęcił odnowione wnętrze kościoła.