Parafię erygował biskup płocki Jakub z Korzkwi 5 VI 1410 r. z fundacji Piotra z Żeromina, miejscowego dziedzica, który fundował już parafie w Gzach i Szumowie. Z II poł. XV w. pochodzą dość częste wzmianki źródłowe o proboszczach i rektorach tutejszej szkoły parafialnej. Nowy kościół (zapewne pw. św. Wawrzyńca) postawiono ok. 1595 r. W 1599 r. obok ołtarza głównego (z rzeźbami św. Anny Samotrzeciej oraz czterech Apostołów) istniały dwa ołtarze boczne: św. Anny i św. Wawrzyńca. Pewne jest, że kościół spłonął w 1706 r., gdy proboszczem był ks. Marcin Popławski. W 1728 r. ks. Bartłomiej Kanigowski wzniósł funduszami dziedzica Mostowskiego nowy kościół drewniany, o dwóch nawach. Wiadomo również, że kościół w Sulerzyżu został poświęcony 15 lipca 1785 r., staraniem ks. proboszcza Piotra Wasilewskiego (Wasielewski). Znajdował się w nim ołtarz główny z obrazami: św. Antoniego i św. Mikołaja, nowego patrona świątyni. Dwa boczne ołtarze poświęcone były Matce Bożej Różańcowej i św. Annie, której ołtarz ufundowano ok. 1680 r. Remont kościoła przeprowadzono w 1876 r. Kościół ten spłonął od uderzenia pioruna 30 lipca 1907 r., udało się uratować jedynie szaty i naczynia liturgiczne.
W 1908 r. ks. Aleksander Kasiński rozpoczął budowę obecnej, murowanej świątyni wg projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. Po śmierci ks. Kasińskiego w 1912 r., jego następca, ks. Roman Mossakowski, kontynuował prace, które trwały do 1913 r., a wieżę ukończono dopiero w 1926 r. Wykańczanie świątyni podjęli kolejni proboszczowie: ks. Wacław Ozdobiński i ks. Stanisław Bobiński. Staraniem tego ostatniego konsekracji obiektu dokonał biskup pomocniczy Leon Wetmański 1 czerwca 1932 r., dwadzieścia cztery lata od rozpoczęcia prac. Ołtarz główny (bez nastawy) wykonano w 1924 r., nastawę zaś dopiero po wojnie (1947 r.). W 1937 r. poświęcono nowo wzniesiony dom parafialny. Dwa ołtarze boczne (św. Anny i Matki Boskiej Częstochowskiej) umieszczono po 1950 r. W 1960 r. wykonano w kościele polichromię według projektu Władysława Drapiewskiego. Po II wojnie światowej zainstalowane zostały w kościele organy o trakturze pneumatycznej, przeniesione z dawnego kościoła ewangelickiego w Woli Młockiej.
Spośród zabytków sztuki sakralnej na uwagę zasługują: monstrancja wieżyczkowa-późnorenesansowa z początku XVII w., relikwiarz w formie krzyża renesansowy z 1562 r. oraz kaplica grobowa rodziny Kanigowskich, właścicieli Sulerzyża, z I poł. XIX w. na cmentarzu kościelnym.
W 2006 r. proboszczem parafii został ks. Janusz Leon Rumiński, który w latach 2008-2011 wraz z parafianami pobudował nową plebanię, a w kolejnych latach wzniósł kaplicę na cmentarzu grzebalnym, marmurową podłogę w prezbiterium kościoła i zakrystii, nowe meble do zakrystii, a w 2014 r. utworzył parking przed kościołem w Sulerzyżu. Odnowiono wówczas także Bractwo św. Anny.
Drewniany kościół filialny pw. Matki Boskiej Częstochowskiej w Chotumiu wzniesiono zapewne w II poł. XVII w. Z tego czasu pochodzi zachowany do dziś obraz Najświętszej Maryi Panny. Informację źródłową o kaplicy zachowały akta dopiero w 1740 r. W 1924 r. remontowano ją, pokrywając dach blachą. Do poł. XIX w. rezydowali w Chotumiu kapelani, utrzymywani przez dwór. Obecnie ten obiekt jest kościołem filialnym parafii Sulerzyż. W latach 2008-2018 ks. Janusz Rumiński przeprowadził gruntowny remont tego kościoła.
Proboszcz
Emeryt