Strzegocin, Parafia pw. Matki Bożej Szkaplerznej

Parafia w Strzegocinie jest kontynuacją parafii w Gąsiorowie, erygowanej przez biskupa płockiego Ścibora z Radzymina herbu Mościc w 1385 r. Pierwsza wiadomość o proboszczu pochodzi z 1394 r. W 1609 r. istniał w Gąsiorowie stary, zrujnowany kościół pw. św. Jana Chrzciciela i Jedenastu Tysięcy Męczennic, w którym były trzy ołtarze. Do parafii należały wówczas wsie: Gąsiorowo, Gąsiorówko, Kosiorowo, Sulkowo i Strzegocin, a wydzielono ją z parafii Winnica. W 1636 r. zbudowano nowy kościół, który służył do końca XVIII w. Miał on trzy ołtarze, w tym, już w 1739 r. ołtarz św. Stanisława Kostki. W połowie XVIII w. zaraza wyniszczyła ludność. Według zapisu z 1842 r. obecny kościół wzniósł i konsekrował w 1792 r. biskup płocki Krzysztof Hilary Szembek. Przed 1917 r. kościół został oszalowany i być może wówczas usunięto górne kondygnacje wież. W czasie II wojny światowej został uszkodzony, a następnie remontowany w latach: 1949-1950, 1980 i na początku XXI w. Kościół znajduje się na resztkach cmentarza grzebalnego, otoczonego murem kamiennym i płotem. Jest orientowany, drewniany, konstrukcji zrębowej, oszalowany. Prezbiterium z kruchtą i zakrystią po bokach, nieco wydłużone, zamknięte prosto. Na belce tęczowej prymitywny krucyfiks o charakterze barokowym z XVII w. Na ścianach dwanaście malowanych zacheuszków rokokowych z końca XVIII w. Ołtarz główny barokowy, z obrazem św. Mikołaja biskupa w polu głównym (XIX-XX w.). W lewym ołtarzu bocznym w polu głównym obraz św. Tekli z XVIII w., z zwieńczeniu obraz św. Franciszka z Asyżu; w prawym ołtarzu obraz Świętej Rodziny i św. Antoniego Padewskiego w zwieńczeniu, obydwa 

z XVIII w. Obok kościoła dzwonnica drewniana, konstrukcji słupowej, oszalowana, czworoboczna, wzniesiona w latach 1887-1889.

Parafię w Gąsiorowie zlikwidował biskup płocki Franciszek Jan Nepomucen Pawłowski w 1847 r., włączając kościół i wsie: Gąsiorowo, Gąsiorówko i Sulkowo do parafii Winnica, a Strzegocin i Kosiorowo do parafii Szyszki.

Franciszek Jan Bieliński, wojewoda malborski i starosta mławski, w 1680 r. wraz z synem Kazimierzem Ludwikiem, przeniósł z Sokołowa do Strzegocina cudowny obraz Matki Bożej, budując dla niego drewnianą kaplicę. W 1682 r. placówkę tę przejęli jezuici z Pułtuska, ale w 1684 r. zrezygnowali z niej. W latach 1684-1690 przebywali tu dominikanie. W 1687 r. kościół spłonął, po czym odbudowano go. W latach 1690-1693 z woli Kazimierza Ludwika Bielińskiego osiedli tam bernardyni, którzy od 1693 r. utworzyli stałą rezydencję. Przed 1740 r. rozpoczęto wznoszenie zachodniego skrzydła murowanego klasztoru i nowego kościoła z fundacji Jana i Brygidy Wesslów, przerwaną w 1741 r., a następnie ukończoną w latach 1763-1776 pod nadzorem Samuela Fischera, budowniczego z Gdańska i Jana Narębskiego, zakonnika bernardyńskiego. Wówczas zbudowano pozostałe skrzydła klasztoru. W 1771 r. spłonął stary, drewniany konwent wraz z kaplicą, cudownym obrazem i częścią wyposażenia. W latach 1789-1791 staraniem gwardiana Franciszka Miaskowskiego sprawiono większość ołtarzy. Malowidła ścienne wykonał Wojciech Ślizawski w latach 1790-1791. Kościół konsekrował biskup sufragan płocki Michał Maurycy Mdzewski w 1792 r. Gdy w 1864 r. skasowano klasztor, opiekę nad kościołem proboszczowie z Szyszk. Biskup płocki Apolinary Wnukowski 14 sierpnia 1906 r. utworzył w Strzegocinie samodzielną placówkę duszpasterską, przyłączając do niej część dawnej parafii Gąsiorowo, a 14 listopada 1909 r. biskup płocki Antoni Julian Nowowiejski dołączył resztę dawnej parafii z kościołem w Gąsiorowie. W latach 1912-1916 do parafii przeszły kolejne wsie: Brodowo-Kuce, Kowalewice-Folwark i Kowalewice Włościańskie.

W 1945 r. kościół w Strzegocinie został uszkodzony przez pociski, ale w kolejnych latach księża proboszczowie wraz z parafianami podjęli dzieło renowacji kościoła i klasztoru. Organy ufundował w latach 1790-1791 Jan Narębski, restaurował je w 1863 r. Stanisław Przybyłowicz z Warszawy, a w 1993 r. Józef Mollin z Odrów; obecnie są 14-głosowe. Prospekt barokowo-klasycystyczny, trójosiowy. W kościele są cztery ołtarze późnobarokowe z ornamentami rocaille, a także ołtarze iluzjonistyczne.

Staraniem księży proboszczów i parafian na początku XXI w. wykonano wiele prac remontowych: zakończono budowę plebanii (2002 r.), odnowiono obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy (2016 r.), przeprowadzono renowację ścian kościoła w Strzegocinie (2017 r.).