sokolowo@diecezjaplocka.pl
W połowie XVII w. właścicielem Sokołowa na terenie parafii Zambski był Franciszek Jan Bieliński, wojewoda malborski i starosta mławski, który po najeździe szwedzkim ok. 1657 r. wybudował drewnianą kaplicę, umieszczając obraz Matki Bożej, który niebawem zyskał sławę cudownego. W związku z wątpliwościami władz kościelnych obraz wywieziono do klasztoru bernardynów w Strzegocinie, jednak tradycja kultu maryjnego w Sokołowie utrzymywała się.
Uzyskawszy zgodę biskupa płockiego Stanisława Kazimierza Dąmbskiego herbu Godziemba, Jan Więcki, cześnik ciechanowski, w 1682 r. wzniósł obecny kościół, erygowany pw. Niepokalanego Poczęcia NMP 22 lipca 1682 r., konsekrowany przez biskupa płockiego Andrzeja Chryzostoma Załuskiego w 1695 r. Fundator pozostawił także środki na utrzymanie kapelana i zapewnił dla niego dom. Od tego czasu w Sokołowie stale rezydowali kapelani; najpierw byli nimi benedyktyni, a następnie od połowy XVIII w. do połowy XIX w. kapłani diecezjalni, jako wikariusze parafii Zambski. W 1724 r. wnętrze świątynni zdobiły trzy ołtarze. W głównym znajdował się obraz Matki Bożej w srebrnej sukience, pozłacanej, z dwoma koronami. W nawach bocznych ołtarze z obrazami: św. Józefa i Chrztu Pańskiego. W 1756 r. zapisano o obrazie NMP w ołtarzu głównym, „do której ludzie uciekający się w wypadkach swoich łask doznawają”.
Kult Matki Bożej rozwinął się w XVIII w.; w 1739 r. zanotowano 135 wot obok obrazu, a w 1764 aż 156. W 1835 r. staraniem właściciela wsi Daniela Sommera kościół remontowano. Został znacznie uszkodzony w 1944 r., a następnie odnowiony po 1970 r. Część wyposażenia i wotów rozkradziono w czasie II wojny światowej.
Kościół jest drewniany, orientowany, konstrukcji zrębowej, wzmocnionej lisicami, oszalowany, na niskiej podmurówce. Na kalenicy dachu umieszczona jest sygnaturka. Wnętrze dzielą dwie pary kolumn-słupów, tworząc trzy nawy. Świątynia posiada belkowy strop, chór muzyczny podtrzymywany jest przez dwa słupy. Na belce tęczowej znajduje się krucyfiks z II połowy XVII w. z datą: 1687. Ołtarz główny został zrekonstruowany w latach 1983-1984 przy użyciu elementów barokowych z I połowy XVIII w.; nad bramkami figury św. Kazimierza i św. Wojciecha; w zwieńczeniu kartusz herbowy Trzy Gwiazdy Jana Więckiego, zaś w polu głównym obraz Matki Boskiej Częstochowskiej z XVII w. (zapewne 1682 r.), z sukienką i koronami z blachy srebrnej trybowanej z ok. 1700 r. Ołtarze boczne z lat 1963-1964, z obrazami: Chrzest Jezusa (I połowa XVII w.), a w drugim: Jezus Miłosierny i Matka Boża Nieustającej Pomocy (obrazy współczesne). Barokowy konfesjonał z XVIII w. Ambona na planie sześciokąta z ok. 1960 r. Chrzcielnica z okazji Tysiąclecia Chrztu Polski z 1966 r.
Na cmentarzu przykościelnym dzwonnica z 1838 r., ufundowana przez Daniela Sommera, właściciela Sokołowa. Zachowały się także neogotyckie nagrobki rodziny Sommerów.
Biskup płocki Bogdan Marian Sikorski 15 czerwca 1974 r. erygował w Sokołowie parafię pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, wydzielając ją z parafii Zambski, do której wcześniej należała. W ostatnich latach przeprowadzono następujące prace materialne: nowe umeblowanie zakrystii, betonowy chodnik procesyjny, oczyszczenie i zabezpieczenie elewacji kościoła i dzwonnicy, remont więźby dachowej, instalacji elektrycznej i wymiana okien, wymiana płotu wokół świątyni, remont plebanii.
Proboszcz