Sarnowo, Parafia pw. św. Józefa

Miejscowość Sarnowo wspominana jest po raz pierwszy w źródłach w 1367 r. jako własność Piotra Świnki i synów: Jakuba i Piotra. Piotr Świnka ze Strzyg nabył te dobra na pograniczu posiadłości zakonu krzyżackiego od Kazimierza Wielkiego ok. 1360 r.

Parafia powstała prawdopodobnie w II połowie XIV w., pierwsza wzmianka o jej istnieniu pochodzi z 1448 r. W 1598 r. świątynia była drewniana, konsekrowana, w ołtarzu głównym znajdował się tryptyk z rzeźbą pośrodku i obrazami na skrzydłach. Jeden z bocznych ołtarzy poświęcony był św. Mikołajowi. Ok. 1640 r. wojewoda pomorski Działyński wzniósł kolejną świątynię z dwiema bocznymi kaplicami: św. Anny i św. Michała, w każdej z nich umieszczono dwa ołtarze. W głównym był obraz Wniebowzięcia NMP, po bokach rzeźby świętych Apostołów Piotra i Pawła; ściany zdobiła polichromia. Kościół konsekrował biskup sufragan płocki Wojciech Tolibowski herbu Nałęcz w 1651 r. Świątynia spłonęła 27 maja 1762 r. Prowizoryczna kaplica służyła parafianom do czasu budowy przez A. Zamoyskiego niewielkiego kościoła z trzema ołtarzami, który również spłonął w 1852 r.

Obecny murowany, neogotycki kościół zbudowano w latach 1877-1881 staraniem ks. Adama Gutkowskiego. Konsekrował go 3 maja 1885 r. biskup sufragan płocki Henryk Piotr Kossowski herbu Dołęga. W ołtarzu głównym umieszczono obraz Wniebowzięcia NMP, zasłaniany obrazem św. Józefa. Ołtarze boczne poświęcone są: Sercu Jezusowemu i Matce Bożej Częstochowskiej.  Jedenastogłosowe organy wybudował Józef Szymański z Warszawy w 1877 r., szafę organową pomalowano w 1884 r. Po II wojnie światowej przeprowadzono wiele prac remontowych.