Rościszewo, Parafia pw. św. Józefa

Od połowy XV w do lat 30. XVIII w. wieś była własnością rodziny Rościszewskich. Parafia powstała w połowie XIV w. Biskup płocki Ścibor z Radzymina herbu Mościc 2 maja 1383 r. nadał świątyni erygowanej przez swoich poprzedników, dziesięciny z Rościszewa. Ziemak, protoplasta rodu, łowczy, a następnie cześnik płocki, wzmiankowany w dokumentach z lat 1439-1471, by zapewne fundatorem murowanej świątyni pw. św. Doroty, opisywanej w wizytacji z 1598 r. jako niewielka, z pięcioma ołtarzami i belką tęczową. Z tego okresu pochodził główny ołtarz (renesansowy) z obrazem św. Trójcy, z którego nastawę umieszczono później w ołtarzu św. Doroty. Obok głównego znajdował się ołtarz Matki Bożej, a w bocznych kaplicach ołtarze św. Mikołaja i św. Anny. 

Świątynię tę przebudował od fundamentów w latach 1779-1781 ówczesny kolator gen. Benedykt Józef Jeżewski. Konsekrował ją pw. św. Józefa 3 października 1785 r. biskup sufragan płocki Józef Wojciech Gadomski. Ufundowano wówczas nowy ołtarz główny z wizerunkiem patrona. W kaplicach bocznych pozostały dawne ołtarze: Przemienienia Pańskiego i św. Antoniego. Kościół jest murowany z cegły, orientowany, w charakterze neobarokowym, z głazami polnymi w podmurówce. W 1932 r. ks. Józef Jerominek dobudował obecne prezbiterium i zakrystię. Również w 1932 r. Stefan Tarnowski wykonał polichromię, którą w 1972 r. odnowili Edward Pluciński i Jan Matusiak. W dniu 8 grudnia 1904 r. poświęcono przed kościołem nową bramę żelazną obmurowaną cegłą, oraz umieszczono na niej figurę MB Łaskawej jako pamiątkę 50. rocznicy ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP. 

Ołtarz główny z krzyżem (zasłanianym obrazem, nazywanym Opieka św. Józefa – kopia Świętej Rodziny Rafaela). Ołtarz boczny w kaplicy południowej z XIX w. z kopią Zdjęcia z krzyża z Rubensa, w drugim obraz Przemienienia Pańskiego. Ambona z 1781 r. z rzeźbą Chrystusa – Salvator mundi. W kościele zachowały się tablice nagrobkowe. 8 grudnia 1904 r. poświecono nową bramę żelazną, obmurowaną cegłą, oraz umieszczono na niej figurę Matki Bożej Łaskawej jako pamiątkę 50. rocznicy ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP. Dzwonnica murowana, otynkowana, z 1932 r.

Gruntowne remonty kościoła przeprowadzono w roku 1902 i w latach 1968-1989, gdy proboszczem parafii Rościszewo był ks. Adam Dygant. Jego staraniem pobudowano nową plebanię, a w kościele sprawiono nowe ławki i podwójne okna oraz wymalowano wnętrze. W 1981 r. sprawiono nowe, trzynastogłosowe organy o trakturze pneumatycznej z firmy Jana Zycha z Wołomina, ufundowane przez Mariannę Prejsicką z Rościszewa. W 1992 r. dach kościoła i dzwonnicy pokryto miedzianą blachą. Staraniem ks. Wiesława Witulskiego i parafian odnowiono zabytkową bramę.

Staraniem ks. Jan Peły i parafian przeprowadzono obszerny remont i modernizację plebanii parafialnej.