Przewodowo, Parafia pw. św. Rocha

Wieś Przewodowo leży nad rzeką Przewodówką. Wymieniana była w najstarszym inwentarzu dóbr biskupstwa płockiego z XII-XIII w. Ok. 1835 r. została nadana generałowi Michaiłowi Gorczakowowi, namiestnikowi Królestwa Polskiego.

Parafię erygował i uposażył biskup płocki Jakub z Kurdwanowa (Korzkwi) po 1418 r., nie uwzględniono jej bowiem wśród tych, które zyskały odpusty papieskie w 1418 r. Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z 1449 r.; w 1456 r. niejaki Maciej Vitrifex z Pułtuska zobowiązał się wykonać dzwon dla kościoła w Przewodowie. W 1609 r. drewniana, konsekrowana świątynia pw. św. Katarzyny posiadała trzy ołtarze ku czci świętych: Jana Chrzciciela, Anny i Najświętszej Maryi Panny. Kościół został spalony przez Szwedów w 1655 r., kolejny zaś, pw. Wniebowzięcia NMP i św. Anny, zbudowano w końcu XVII w., a konsekrował go biskup płocki Andrzej Chryzostom Załuski herbu Junosza w 1698 r.

Obecny, murowany kościół powstał w latach 1875-1877 z inicjatywy księży: Józefa Krężelskiego i Józefa Moderskiego. Konsekrował go 16 września 1877 r. biskup sufragan płocki Aleksander Kazimierz Gintowt-Dziewałtowski. Kościół został otynkowany w 1895 r., a następnie remontowany w 1946 i 1963 r. Jest to budowla eklektyczna, orientowana, murowana z cegły, salowa, na planie prostokąta, z parą kwadratowych wież od frontu i niską zakrystią od wschodu. Malowidła ścienne eklektyczne z 1895 r., o charakterze ornamentalnym. Wyposażenie wnętrza z ok. 1890 r. Ołtarz główny neoklasycystyczny, murowany, polichromowany; w polu głównym obraz NMP Niepokalanie Poczętej, kopia według Murilla, przypisywana Józefowi Buchbinderowi. Ołtarze boczne neobarokowe, w lewym z 1882 r. obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa, a w zwieńczeniu św. Antoni Padewski; w prawym obrazy z końca XIX w.: św. Anna nauczająca Marię i Chrystus Dobry Pasterz. Ambona i chrzcielnica eklektyczne. Ostateczna wersja organów powstała w 1890 r. na bazie organów zbudowanych przez Józefa Szymańskiego w 1880 r.; obecny instrument 10-głosowy o trakturze mechanicznej. 

Na cmentarzu kościelnym kaplica grobowa rodziny Grąbczewskich z 1831 r., murowana z cegły, otynkowana; ołtarz z czasów budowy, murowany, z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem z końca XVII w.

W ostatnich latach staraniem ks. Jana Romanowskiego i parafian naprawiono organy, wyremontowano wieże świątyni, a także dach i elewację plebanii. Ks. Roman Mosakowski z parafianami kontynuował remont plebanii.