przasnysz.wojciech@diecezjaplocka.pl
www.faraprzasnysz.pl
Parafię w Przasnyszu fundował książę Janusz pod koniec XIV w. W 1413 r. Przasnysz został miastem, dlatego należy sądzić, że istniał już kościół pw. Wniebowzięcia Matki Boskiej, który w 1408 r. konsekrował sufragan płocki Marian. Świątynię tę zniszczył pożar w 1470 r.
Obecny murowany, gotycki, orientowany kościół, zbudowany w latach 1474-1485 przez ówczesnego proboszcza przasnyskiego Michała Bończa Bonieckiego, plebana w Przasnyszu w latach 1474-1485, posiadał kaplice NMP, św. św. Bartłomieja, Cecylii i Barbary. Kościół konsekrował prawdopodobnie biskup płocki Piotr z Chodkowa około 1489 r. Równocześnie ze świątynią powstawały kaplice, których fundatorami byli: lewej – cech krawców, prawej – stolnik ciechanowski Jan Kostka z Rostkowa, dziadek św. Stanisława Kostki. W 1476 r. książę Janusz odnowił przywilej dotacyjny probostwa. W kościele tym został ochrzczony ok. 1550 r. św. Stanisław Kostka. Kilkakrotne pożary niszczyły farę przasnyską. Po pożarze w 1645 r., odbudowana przez ks. Balcera Nałęcza w 1657 r., konsekrowana w 1670 r., ponownie była zniszczona przez pożar w 1792 r. W XVI w. w Przasnyszu istniała także kaplica Świętego Ducha, rozebrana przez Niemców w 1940 r. oraz kaplica św. Michała ze szpitalem oraz kaplica św. Krzyża, zniszczone w XVII w.
Generalny remont świątyni farnej przeprowadzono w latach 1877-1878 i w 1890 r. za czasów ks. Stanisława Czaplińskiego. Zlikwidowano wówczas osiem filarów, przebudowano skarbiec i zakrystię, symetryczne dwuprzęsłowe kaplice (jedna z nich to grobowa kaplica rodziny Kostków). Obecnie jest to budowla gotycka, orientowana, murowana cegły w układzie polskim z użyciem zendrówki, w ścianach liczne otwory maculcowe. Nawa pięcioprzęsłowa, prezbiterium węższe, zamknięte prosto, trójprzęsłowe. Po bokach niższe nawy, przy prezbiterium od północy dobudówka z zakrystią i skarbczykiem. Między dobudówką na nawą wtopiona w kruchtę kaplicy północnej kolista wieża schodowa. Około 1890 r. we wnętrzu wykonano pozorną kolebkę. Wyposażenie z około 1860 r.: murowany ołtarz główny z drewnianą neorokokową nastawą z obrazami NMP Wniebowziętej, św. Wojciecha i Przemienienia Pańskiego oraz ołtarze boczne: Matki Bożej Różańcowej, św. Rocha, pięciu ran Pana Jezusa, św. Stanisława Kostki – zbudowany staraniem ks. Edmunda Szewczaka z okazji uroczystości 400-lecia śmierci św. Stanisława (1967 r.). W kaplicy obraz św. Stanisława Kostki z XVIII w. oraz współczesna kopia obrazu tegoż świętego z dawnej Galerii Lanckorońskich. W kaplicy, która jest fundacją Kostków, spoczywają prochy rodziców i rodzeństwa świętego: Jana i Małgorzaty oraz ich dzieci Wojciecha i Pawła. Prochy te wydobył z podziemi kościoła ówczesny proboszcz ks. Józef Piekut, proboszcz i dziekan przasnyski w latach 1911-1946. Na uwagę zasługuje neorokokowa ambona i chrzcielnica, barokowe obrazy, rokokowa monstrancja.
W pobliżu kościoła znajduje się dzwonnica z XVI w. murowana z cegły z użyciem kamieni polnych. Dzięki trosce kolejnych duszpasterzy oraz parafian stan i wygląd świątyni są obecnie bardzo dobre.
W 2013 r. św. Stanisław Kostka został ogłoszony patronem miasta Przasnysza, a w 2014 r. w pobliżu terenu parafii ustawiono rzeźbę tego świętego, wykonaną na zlecenie Komitetu Społecznego przez Piotra Grabowskiego, organistę w kościele farnym. W 2018 r. na ścianie budynku parafialnego przy ul. św. Wojciecha odsłonięto mural ze św. Stanisławem Kostką, powstały z inicjatywy Miejskiego Domu Kultury w Przasnyszu.
Proboszcz
Wikariusz
Wikariusz
Emeryt
Emeryt