Popowo, Parafia pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Pierwszą kaplicę w Popowie zbudowano prawdopodobnie w 1665 r., gdy tereny te należały do parafii Serock. Fundatorami jej byli: Joanna Przedwojewska, Wawrzyniec Chrzanowski i Stanisław Aciechowski, dziedzice okolicznych wiosek. Proboszczem w Serocku i zarządcą kaplicy był wówczas ks. Marcin Limowicz. Umieszczono w niej obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, który wkrótce stał się celem pielgrzymek. Około 1740 r. postawiono kościół (30 x 11,5 m) z węższym prezbiterium, którego fundatorami byli: ks. Ewaryst Bogdański, prepozyt serocki, oraz Gabriel Popowski. Świątynię konsekrował biskup pomocniczy Marcin Załuski 29 maja 1743 r. Ok. 1780 r. wzmocniono konstrukcję obiektu; kolejny gruntowny remont miał miejsce na początku XIX w. W 1868 r. pokryto kościół blachą. W 1763 r. znajdowały się w nim trzy ołtarze: w głównym mieścił się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, z koronami na głowach Maryi i Dzieciątka, ozdobionymi drogimi kamieniami. Obok obrazu wisiały wota. Na pocz. XVIII w. kościół otrzymał uprawnienia do udzielania chrztu, zachowały się księgi metrykalne od 1720 r. Do ośrodka wydzielonego z parafii Serock (filialnego do 1764 r.) należały następujące wioski: Czarnowo, Kuligowo, Jackowo, Janki i Popowo. Od II połowy XVIII w. opiekę nad kościołem przejęli proboszczowie z Barcic, a kapelanów utrzymywał dwór. Jeszcze w 1832 r. kościół określono jako filialny. Pełne prawa parafialne uzyskało Popowo dopiero ok. 1865 r.

Obecny kościół zbudował ks. Jan Krzyżewski według projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego, w co zaangażowani byli właściciele Popowa: Stanisława i Maria z Orsettich Skarżyńscy. Rodzice ks. Krzyżewskiego na potrzeby budowy sprzedali majątek Krzyżewy w powiecie makowskim. Konsekrował go biskup płocki Antoni Julian Nowowiejski 29 kwietnia 1909 r. (była to pierwsza konsekrowana przez bpa Nowowiejskiego świątynia w diecezji płockiej). Jest to neogotycka, murowana świątynia pokryta wyjątkowym, trzynamiotowym dachem, z wieżą na frontonie. Wewnątrz znajdują się: ołtarz główny, ze słynącym łaskami obrazem Matki Bożej Częstochowskiej z 1665 r., dwa ołtarze boczne z 1740 r. Stacje Drogi krzyżowej zakupiono w 1912 r. staraniem ks. Brunona Michała Palmowskiego. W bocznym pomieszczeniu naprzeciwko zakrystii utworzono Kaplicę Bożego Miłosierdzia, do której w 2010 r. sprowadzono relikwie św. Faustyny Kowalskiej. Pod koniec lat 90. XX w. prace konserwatorskie ołtarza głównego przeprowadził Georgij Asłanjan. W 2013 r. Paweł Mazurkiewicz z Wojnowa wykonał nowe ławy z drewna jesionowego oraz nowy ołtarz versus populum w stylu neogotyckim z rzeźbą Ostatniej Wieczerzy dłuta Henryka Tarantowicza z Obór. Odnowiono także cudowny obraz i sukienkę. Obraz zasłaniany jest wizerunkiem Trójcy Świętej autorstwa Jana Kuśmidrowicza z 1908 r. Pięciogłosowe organy zbudowane w fabryce Józefa Szymańskiego i Syna, postawiono w 1893 r.

23 sierpnia 2018 r. biskup płocki Piotr Libera utworzył w Popowie Diecezjalne Sanktuarium Matki Bożej Popowskiej Matki Nadziei. Tegoż dnia arcybiskup częstochowski Wacław Depo, w obecności biskupa płockiego Piotra Libery i biskupa pomocniczego seniora Romana Adama Marcinkowskiego, nałożył na obraz Matki Bożej „Koronę Wdzięczności”, pobłogosławioną w Rzymie przez papieża Franciszka dnia 3 marca 2015 r. Nuncjusz apostolski w Polsce Salvatore Pennacchio 23 sierpnia 2020 r. przewodniczył uroczystości z okazji 5. rocznicy koronacji obrazu. Sanktuarium i kult Matki Bożej rozwijają się staraniem ks. Remigiusza Stacherskiego i parafian.