plock.aleksy@diecezjaplocka.pl
Wieś Trzepowo leży nad rzeczką Brzeźnicą. Początkowo była zwana Czrzepowo lub Czerzepowo. Parafia pochodzi z fundacji kapituły płockiej, erygował ją biskup płocki Jakub z Kurdwanowa (Korzkwi) ok. 1410 r. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1418 r. i dotyczy nadania przez papieża Marcina V odpustów dla kościoła. Być może parafia w Trzepowie była kontynuacja parafii pw. św. Marcina, której kościół przez wiele lat, aż do początku XVII w. obsługiwali proboszczowie trzepowscy.
Kościół parafialny pw. św. Aleksego wybudowany został prawdopodobnie pod koniec XV lub na początku XVI w. W 1598 r. wspominany był w Trzepowie konsekrowany kościół z trzema ołtarzami: w głównym z obrazem Chrystusa w Ogrójcu, w nawie ołtarz Narodzenia NMP oraz ołtarz św. Walentego (obydwa się zachowały). Świątynię remontowano ok. 1740 r. Rocznicę konsekracji obchodzono z katedrą płocką. Kolejny remont przeprowadzono po 1776 r. Następne naprawy realizowane z inicjatywy ks. Piotra Reichla w 1857 r., gdy dobudowano kaplicę pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, obecnie poświęconą św. Pio z Pietrelciny. Dalsze prace prowadzono w latach: 1887 oraz 1963-1965. W czasie okupacji kościół był zamknięty od 1941 r., ks. Kazimierzowi Starościńskiemu udało się uchronić przed aresztowaniem.
Kościół znajduje się na niewielkim wzniesieniu. Jest drewniany, orientowany, konstrukcji zrębowej, wzmocniony lisicami, oszalowany. Nawa prostokątna, prezbiterium węższe, wydłużone, z prostokątną zakrystią od północy. Nad nawą wznosi się ośmiokątna wieżyczka na sygnaturkę, zwieńczona blaszanym cebulastym dachem. Ołtarz główny barokowy z ok. 1740 r. z figurami św. Piotra i Pawła. W polu głównym ołtarza znajduje się krucyfiks z przełomu XVII i XVIII w., przesłaniany zasuwą z kopią obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Ołtarze boczne sprzed 1817 r. sprawione kosztem ks. Mikołaja Karnickiego; w lewym wizerunek Madonny z Dzieciątkiem z przełomu XVII i XVIII w. z zasłoną w postaci obrazu św. Józefa; w prawym w polu głównym obraz św. Aleksego z I połowy XIX w. namalowany na desce. W kościele przechowywane są również jego relikwie. Ambona z XVIII w., sześcioboczna chrzcielnica z XVIII w. z pokrywą imitującą rybią łuskę. Zachował się także prospekt organowy z 1870 r.
W otoczeniu świątyni znajduje się dzwonnica z 1719 r. (przebudowana w XIX w.), drewniana, konstrukcji szkieletowej, na ceglanej podmurówce, oraz pozostałości dawnego cmentarza.
Przed kościołem znajduje się pomnik Mateusza Talbota (1856-1925), za którym umieszczona jest na półokrągłym murku sentencja: „Przede wszystkim muszę wziąć pod uwagę interes duszy”. Został on odsłonięty 17 maja 2009 r. przy udziale ambasadora Republiki Irlandii w Polsce. Kościół znajduje się na pętli płockiej szlaku krajoznawczego „Drewniane Skarby Mazowsza”. W ostatnich latach przeprowadzono remont oszalowania świątyni.
Proboszcz