Ostrowite, Parafia pw. św. Stanisława Kostki

Ostrowite i okolice należały najpierw do parafii Trąbin, którą około 1340 r. erygował prawdopodobnie biskup płocki Klemens. Pierwsza wzmianka o tutejszym kościele pochodzi właśnie z tego roku. W XVI w. cały teren okolic Brzuzego należał do diecezji płockiej. Przełom XIX i XX w. to dla Ostrowitego i okolic początki funkcjonowania cukrowni.

Pierwszy kościół w Ostrowitem, jak głosi umieszczona wewnątrz tablica: „Staraniem i sumptem robotników, urzędników, akcjonariuszy i Zarządu Cukrowni Ostrowite”, zbudowano w latach 1923-1930 niedaleko cukrowni. Autorem projektu był warszawski architekt Antoni Dygat, a głównym inicjatorem budowy ówczesny dyrektor cukrowni Józef Strycharzewski. Niewielki kościół wzniesiony w stylu neobarokowym był znakiem pamięci o poległem w czasie najazdu bolszewickiego 1920 r. ziemianinie Antonim Borzewskim z Ugoszcza, a ponadto spełniał rolę prywatnej kaplicy dla rodzin fabrykantów z Ostrowitego i okolicznych ziemian.

Po wkroczeniu wojsk niemieckich w dniach 7 i 8 września 1939 r. na terenie dekanatu rypińskiego zamarło życie religijne. Po zakończeniu okupacji nie nastąpiły żadne zmiany w zakresie przynależności kościelnej. Do 1976 r. posługi duszpasterskie pełnili w Ostrowitem księża wikariusze parafii Trąbin. W 1968 r. kaplica otrzymała tytuł Najświętszego Serca Jezusowego.

W latach 1963-1974 wikariuszem parafii trąbińskiej był ks. Aleksander Pasternakiewicz. Jego zadaniem było zorganizowanie życia parafialnego wokół kaplicy. Ks. Włodzimierz Załęski, kolejny wikariusz parafii Trąbin, od 1974 r. rozpoczął pracę w Ostrowitem z poleceniem zorganizowania parafii. Biskup płocki Bogdan Marian Sikorski 23 marca 1976 r. utworzył w Ostrowitem nową parafię pw. św. Stanisława Kostki i włączył ją do dekanatu Dobrzyń nad Drwęcą. Pierwszym proboszczem w Ostrowitem został ks. Włodzimierz Załęski, który pełnił tę funkcję do 27 czerwca 1977 r.

W kolejnych latach rozpoczęto starania o budowę kościoła, na co wyraziły zgodę władze komunistyczne. Prace przy budowie kościoła według projektu inż. Sęczykowskiego z Warszawy oraz plebanii rozpoczął ks. Antoni Mamiński wraz z parafianami. Świątynię konsekrował 26 czerwca 1983 r. biskup płocki Bogdan Marian Sikorski. W wieży kościelnej zawieszono trzy dzwony z odlewni w Taciszewie koło Gliwic.

Z inicjatywy ks. Henryka Bysiaka zakupiono teren pod cmentarz grzebalny. Staraniem ks. Zdzisława Kupiszewskiego i parafian w 2003 r. wykonano nową nastawę ołtarzową, w której umieszczono figurę Najświętszego Serca Pana Jezusa, obraz św. Stanisława Kostki i obraz Matki Bożej Częstochowskiej. W tym samym roku świątynia ubogaciła się o nowe meble w prezbiterium, wykonane przez Zbigniewa Stawickiego. W czasie duszpasterzowania ks. Krzysztofa Kujawy m.in. wykonano zabezpieczenie kościoła klamrami i odnowiono zabytkową kaplicę. Prace przy kościele w celu ratowania jego konstrukcji przed zawaleniem kontynuował ks. Paweł Waruszewski. Od 2018 r. staraniem ks. Zbigniewa Morawskiego i parafian prowadzone są dalsze działania renowacyjne i remontowe przy świątyni i plebanii.