opinogora@diecezjaplocka.pl
Wieś Opinogóra Górna była własnością książęcą, a następnie królewską. W 1454 zmarł w niej Bolesław IV, książę mazowiecki. Od końca XVII w. starostwo opinogórskie znajdowało się w rękach Krasińskich. W 1807 r. wieś została przekazana przez Napoleona marszałkowi Karolowi Bernadotte, a w 1811 r. generałowi Wincentemu Krasińskiemu, ojcu Zygmunta Krasińskiego. Od 1844 r. była siedzibą ordynacji.
Generał Wincenty Krasiński w 1820 r. zwrócił się do biskupa płockiego Adama Michała Prażmowskiego z prośbą o wyłączenie z parafii Pałuki wsi: Opinogóra, Czernice, Dzbonie, Kąty i Rąbierz, i przyłączenie ich do kościoła filialnego w Opinogórze, który zamierzał zbudować, a następnie oddać go w zarząd proboszcza z Ciechanowa. Równocześnie Krasiński przystąpił do budowy kaplicy, której mury wzniesiono w lutym 1821 r., oraz uposażył dwoma łanami ziemi kapelanię w Opinogórze (3 października 1822 r.). Biskup płocki Adam Michał Prażmowski h. Belina erygował kościół filialny parafii ciechanowskiej 18 października 1822 r., wkrótce potem, 21 października 1822 r., poświęcił go pw. Wniebowzięcia NMP i zaczęto w nim odprawiać nabożeństwa. Początkowo była to niewielka rotunda z portykiem od północy, do której dobudowano kaplicę grobową. 14 lipca 1865 r. biskup płocki Wincenty Teofil Chościak-Popiel erygował parafię Opinogóra, przyłączając do poprzednio wymienionych miejscowości także Opinogórę Szlachecką i Bacze.
W latach 1874-1877 ks. Antoni Barnaba Miecznikowski, z fundacji Róży z Potockich Krasińskiej, rozbudował kościół w stylu neoklasycystycznym, rozbierając rotundę i stawiając w je miejscu obecny kościół, według projektu Wincentego Rakiewicza, krypty zaś zaprojektował Jan I Heurich. W 1885 r. do kościoła przeniesiono ołtarz i ambonę z kościoła w Kodniu, zamienionego przez Rosjan na cerkiew, co poświadczyły dokumenty odnalezione w 2018 r. podczas renowacji ambony. W latach 20. XX w. hrabia Edward Krasiński zwrócił ołtarz do Kodnia, a w Opinogórze ufundował nowy. Obecne dziesięciogłosowe organy pochodzą z ok. 1900 r., prawdopodobnie z fabryki Jana Szrejberta z Włocławka lub Andrzeja Blomberga. Świątynię konsekrował 31 maja 1885 r. biskup pomocniczy Henryk Piotr Kossowski h. Dołęga.
W kościele znajduje się alabastrowy pomnik matki poety Zygmunta Krasińskiego, Marii z Radziwiłłów, żony Wincentego, wykonany we Florencji w 1841 r. przez Luigiego Pampaloniego. W podziemiach kaplica z kryptą grobową rodziny Krasińskich z marmurowymi tablicami.
Do zbudowania w 1979 r. nowej plebani parafialnej przyczynili się kolejni proboszczowie: ks. Tadeusz Drozd i ks. Mieczysław Zdanowski. W czasie duszpasterzowania ks. Jarosława Arbata podjęto wiele ważnych prac renowacyjnych całego kościoła, krypt i plebanii.
Proboszcz