Nowe Miasto, Parafia pw. św. Anny

Miasto było lokowane prze d1388 r. przez Janusza I, księcia mazowieckiego. Parafia z kościołem pw. Matki Bożej i Wszystkich Świętych została erygowana także w 1388 r. przez biskupa płockiego Ścibora z Radzymina.

Obecny kościół gotycki został wzniesiony około 1471 r. z fundacji księżnej mazowieckiej Barbary. W latach 1480-1482 z fundacji tejże księżnej dobudowano do niego kaplice pw. Świętego Ducha, św. Barbary i św. Leonarda oraz szpital. Kościół uległ zniszczeniu, po czym został odnowiony w 1655 r. (z tego okresu mogą pochodzić zmiany szczytów nawy, przesklepienie kaplic, zakrystii i skarbca). Kolejne renowacje prowadzono w latach 1888-1898 (zmiana wykroju okien i polichromia), 1907 i 1916.

W czasie działań wojennych w 1945 r. została częściowo zburzona wschodnia ściana prezbiterium oraz zdewastowane wnętrze. Świątynię sukcesywnie odrestaurowywano.

Kościół ma charakter późnogotycki, jest orientowany, murowany z cegły w układzie gotyckim i częściowo mieszanym, na cegle w elewacji południowej data: 1591, częściowo otynkowany. Nawa na planie prostokąta, z kaplica i kruchtą. Prezbiterium węższe, zamknięte trójbocznie. Tęcza ostrołukowa, w ścianie prezbiterium trzy wnęki na sedilia. Chór muzyczny murowany, z II połowy XIX w., wsparty na sześciu kolumnach toskańskich. Na południowej ścianie kaplicy między oknami zegar słoneczny. Ołtarze boczne neobarokowe z XVIII i II połowy XIX w., w prawym w polu głównym obraz Matki Boskiej Różańcowej z XVIII w. W bocznej kaplicy nagrobek księżnej Barbary (XV w.). Chrzcielnica i ambona z XVIII w. 15-głosowe organy o trakturze pneumatycznej pochodzą z fabryki organów Braci Rieger w Jägerndorf z Austrii, opus 1398.

Staraniem ks. Wojciecha Brzozowskiego i parafian wyremontowano dzwonnicę, sprawiono chodnik wokół kościoła, nowe okna w świątyni, kamienną posadzkę, nowe ławki i witraż.