miszewo@diecezjaplocka.pl
Parafia miszewska pw. Wszystkich Świętych powstała najprawdopodobniej pod koniec XIV w., gdy Miszewo Murowane było już własnością Lubiczów. W 1439 r. wieś nazywano Miszewo Wszystkich Świętych.
Pierwsza wiadomość o kościele pochodzi z 1406 r. W latach 1441-1446 ks. Jakub Jaszczołt, prepozyt płocki, właściciel Miszewa Murowanego, zbudował kościół murowany, który w 1448 r. konsekrował biskup płocki Paweł Giżycki, będący jego współfundatorem. Był on kopią zbudowanego w I ćwierćwieczu XV w. kościoła pw. św. Andrzeja Apostoła w Gosławicach (obecnie dzielnica Konina). Zachowane do dziś sklepienia w nawach bocznych świadczą, że kościół zbudowany był w stylu gotyckim. Sklepienie w nawie głównej podtrzymywała stojąca na środku kolumna. W prezbiterium zachowały się wykute w kamieniu herby rycerskie osób, związanych z powstaniem kościoła: Lubicz, Gozdawa i prawdopodobnie Przerowa.
W 1609 r. kościół wzmiankowany był jako otynkowany wewnątrz i na zewnątrz oraz miał pięć ołtarzy, ceglaną posadzkę i dwie wieże, w których były schody na chór i do skarbca. W 1743 r. piorun uderzył w świątynię, wskutek czego spłonęła oraz zawaliło się ośmioramienne sklepienie nad nawą. Remont przeprowadzono dopiero w latach 1780-1786. Zniszczenia kościoła, który bez dachu oraz ze zniszczonymi przez pożar murami stał niezabezpieczony przez kilkadziesiąt lat, były duże. Odnawiano go w latach 1834, 1849 i 1860, gdy zrealizowano projekt Radcy Budowniczego Komisji Skarbu Piotra Frydrycha, zmodyfikowanego przez architekta Adolfa Adama Loewe, i przykryto ośmioboczną nawę kopulastym sklepieniem. W czasie tych remontów wykonano wnętrze w stylu barokowo-klasycystycznym i ten wystrój zachował się do naszych czasów. Do zakrystii prowadzi kamienny, siodłowy portal. W drzwiach wejściowych z kruchty do nawy dwie antaby gotyckie z połowy XV w. z brązu, w formie lwich głów.
Świątynia w Miszewie Murowanym wyposażona jest w ołtarz główny oraz trzy boczne późnobarokowe murowane, marmoryzowane z lat 1789-1791. W głównym ołtarzu rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego, z datą prawdopodobną 1789, a w zwieńczeniu obraz Wszystkich Świętych z końca XVIII w. W ołtarzu bocznym prawym Nawrócenie św. Pawła, z końca XVIII w., którego autorem mógł być Johann Gottlieb Schwencke oraz św. Bonawentura w zwieńczeniu; w lewym św. Katarzyna Aleksandryjska i św. Antoni Padewski. W bocznej kaplicy ołtarz z obrazem św. Anny, nauczającej Maryję, autorstwa J.G. Schwencke z 1791 r. Ośmiogłosowe organy wykonał Bogumił Bynert z Rypina w 1874 r.
Kościół był odnawiany następnie kilkakrotnie: w 1880, 1930, 1945-1951 i 1986-1987 r. Obecnie jest to gotycka budowla orientowana, na planie krzyża; do ośmiobocznej nawy przylegają cztery niższe, prostokątne ramiona. W 1935 r. artysta Władysław Drapiewski wymalował świątynię. Polichromia ta w 1964 r. została odnowiona przez Ludwika Jędrzejewskiego z Płocka. W tym samym roku kościół został otynkowany z zewnątrz.
W czasie okupacji w Miszewie pracował ks. Zygmunt Sosnowski, jeden z trzech proboszczów w powiecie płockim, którzy nie zostali aresztowani przez Niemców.
W 1980 r. została oddana do użytku nowa, murowana plebania, zbudowana przez ks. Kazimierza Skowrońskiego.
W latach 1998-1999 prowadzono renowację wnętrza, a polichromię odnowił Tomasz Zywert. W 2000 r. położono marmurową posadzkę. Na uwagę zasługuje barokowa ambona oraz granitowa gotycka kropielnica. W 2012 r. przy kościele parafialnym w Miszewie postawiono nową dzwonnicę.
W latach 2002-2012 staraniem parafian i ks. Stanisława Dziekana wzniesiono kaplicę filialną pw. Dobrego Pasterza w Białobrzegach, według projektu architekta Jacka Jaśkowiaka. Umieszczono w niej obraz Dobrego Pasterza, który namalował Adam Siudy, a rzeźby – Tomasz Kubkowski. W 2012 r. kaplicę poświęcił biskup płocki Piotr Libera.
Kolejny proboszcz, ks. Roman Jankowski, w latach 2016-2018 utworzył nowe parkingi przy świątyniach w Miszewie i w Białobrzegach oraz sprawił nowe organy elektryczne do miszewskiego kościoła i przeprowadził renowację ołtarza św. Katarzyny.
Proboszcz