Kuczbork, Parafia Pw. Św. Bartłomieja Apostoła
ul. Mickiewicza 14, 09-310 Kuczbork-Osada
23 657 63 24
kuczbork@diecezjaplocka.pl
Udostępnij:
Aby wyświetlić tę zawartość, zaakceptuj marketingowe pliki cookie.

Kuczbork leży nad rzeką Przylepnicą, początkowo nazywał się Kruczbork. W II połowie XIV w. otrzymał przywileje miejskie, które stracił w 1869 r. 

Parafię erygował prawdopodobnie biskup płocki Jakub z Korzkwi (Kurdwanowa) z fundacji Andrzeja z Gulczewa około 1400 r. Pierwsza wzmianka o jej istnieniu pochodzi z 1449 r., przylegała do niej kaplica fundacji Kliczewskich. Świątynia spłonęła w 1648 r., ocalała jedynie murowana zakrystia. Kolatorzy i proboszcz, ks. A. Nicgórski, nie podejmowali odbudowy. W 1650 r. stolnik płocki J. Zieliński zbudował niewielką, murowaną kaplicę, która niemal do końca XVI w. służyła parafii. W 1698 r. z fundacji Katarzyny z Kliczewskich Zielińskiej, stolnikowej płockiej i kasztelanowej wiskiej, staraniem ks. W. Strzeszewskiego, zbudowano murowaną świątynię, z ołtarzem głównym z obrazami Trójcy Świętej i św. Bartłomieja. Kościół został odrestaurowany w 1748 r. staraniem Bogdana Mostowskiego, kasztalena płockiego, oraz miejscowego proboszcza, ks. Wojciecha Przełęckiego. Konsekrował go 24 sierpnia 1786 r. biskup sufragan płocki Wojciech Józef Gadomski herbu Rola. Umieszczono w nim ołtarze ze starego kościoła i ze stojącej poza miastem kaplicy św. Stanisława. Polichromię wnętrza wykonał w 1912 r. Aleksander Szredzki.

W obecnym ołtarzu głównym z ok. 1700 r. umieszczone są obrazy: św. Bartłomieja i Zwiastowania NMP, po bokach zaś rzeźby świętych Piotra i Pawła oraz Kazimierza i Wojciecha. Ołtarze boczne barokowe z obrazami: św. Mikołaja (malował Jakub Nagrabski, 1853 r.), Matka Boża Różańcowa ze św. Dominikiem (połowa XIX w.). Ambona w stylu regencji z I połowy XVIII w. Chrzcielnica barokowa z II połowy XVIII w. Obecne, dziesięciogłosowe organy zbudował w 1876/1877 r. Józef Flaszczyński ze wsi Kuchary. W neogotyckim prospekcie organowym rzeźby barokowe z XVIII w.: aniołków grających na trąbach oraz Dawida grającego na harfie.

Kościół był gruntownie restaurowany w latach 1875-1878. W czasie II wojny świątynia była zdewastowana, remont prowadzono w latach powojennych. Na cmentarzu przykościelnym zachowała się barokowa kapliczka z XVIII w. W latach 30. XX w. ks. Ferdynand Pajewski wybudował Dom Katolicki.

Na cmentarzu grzebalnym znajduje się drewniana kaplica św. Stanisława BM, odbudowana w 2016 r.