Gralewo, Parafia pw. św. Małgorzaty

Według tradycji Gralewo stanowiło uposażenie jednej z prebend katedralnych, zaś od 1422 r. należało do uposażenia kapituły katedralnej. Pierwsze wzmianki o parafii pochodzą z 1385 r., choć erygowana została zapewne już w XIII w. Murowaną świątynię pw. św. Małgorzaty wzniesiono zapewne w XV w. w 1598 r. była ona konsekrowana, miała malowane ściany i sufit w prezbiterium. Na przełomie XVII i XVIII w. została ona przebudowana, w 1800 r. ściana frontowa uległa zniszczeniu, prowizorycznie ją odbudowano. Kościół restaurowano w latach 1866-1888 staraniem ks. Adolfa Politowskiego, a konsekrował go biskup płocki Wincenty Teofil Chościak Popiel herbu Sulima w dniu patronki, 13 lipca 1868 r. Kolejny remont przeprowadzono w 1891 r. W czasie I wojny światowej w 1915 r. kościół był częściowo spalony, zachowały się jedynie zręby murów. Staraniem ks. Witolda Grotowskiego, proboszcza parafii od 1918 r., podjęto znaczne prace restauracyjne. W 1924 r. opisywano, że kościół miał już nowe sklepienie, został wewnątrz otynkowany, kaplica z witrażem Serca Jezusowego i zakrystia były już wyposażone, położono nową posadzkę terakotową, a w prezbiterium drewnianą podłogę. Prace odbudowy prowadzono w latach 1920-1928 pod kierunkiem architekta Włodzimierza Dubika. Kościół konsekrował biskup sufragan płocki Leon Wetmański 2 czerwca 1930 r. Kościół ma charakter późnogotycki, orientowany, murowany z cegły w układzie gotyckim, z użyciem zendrówki. Nawa trójprzęsłowa na planie prostokąta, prezbiterium węższe, zamknięte trójbocznie. Od północy kaplica z XVII-XVIII w., zwieńczona kopułą z latarnią. Chór muzyczny murowany, z XX w. Na ścianie kaplicy od wschodu litery X. W[itold] G[rotowski] i rok 1921. Ołtarze i ambona z lat 1934-1936, wykonane przez Ludwika Konarzewskiego z Istebnej. Ławki projektował Stefan Szyller. W 1936 r. wykonano polichromię. W ołtarzu głównym płaskorzeźba Matki Bożej Wniebowziętej (Anielskiej) z figurami św. Apostołów Piotra i Pawła.

W latach 1995-1999 przeprowadzono gruntowną konserwację kościoła, m.in. odmalowano polichromię i wymieniono podłogi. W kościele znajdują się zabytkowe, 16-głosowe organy o trakturze mechanicznej, wykonane przez Leopolda Blomberga z 1872 r., przeniesione do Gralewa z kościoła seminaryjnego w Warszawie w 1928 r.

Dzwonnica wybudowana w latach 1924-1930 według projektu Wacława Kłopotowskiego. Na cmentarzu parafialnym neogotycka kaplica z ok. 1860 r. wystawiona przez Teodora Szarewicza z Kaczorowych i Franciszka Dramińskiego z Lutomierzyna.

Staraniem ks. Jana Stanisława Piotrowskiego i parafia w dwóch pierwszych dekadach XXI w. wykonano ławki do kościoła, odnowiono prospekt organowy, założono centralne ogrzewanie świątyni, wykonano ołtarz i ambonę z granitu, założono odgromienie, pomalowano kościół wewnątrz. Na cmentarzu parafialnym wybrukowane zostały aleje oraz rozpoczęto budowę nowej plebanii.