bodzanow@diecezjaplocka.pl
Wieś Bodzanów została nadana norbertankom płockim w końcu XII w. Parafia w Bodzanowie powstała najprawdopodobniej na przełomie XII i XIII w. Pierwsza wiadomość o kościele pochodzi z 1325 r. W 1351 r. Bodzanów uzyskał prawa miejskie od księcia Bolesława i miał je aż do 1869 r. Prawdopodobnie wówczas powstał kościół w miejscu, na którym dziś stoi. W XIV lub XV w. wzniesiono murowane prezbiterium obecnej świątyni, do którego później dobudowano drewnianą nawę. Po pożarze kościoła ok. 1595 r. postawiono nawę murowaną, nakryto ją stropem, natomiast prezbiterium od początku było sklepione. Kościół został konsekrowany około 1620 r. przez biskupa płockiego Henryka Firleja. W XVIII w. w kościele istniało sześć ołtarzy. Główny, Wniebowzięcia NMP, był tryptykiem z XVI w., z rzeźbą Wniebowzięcia w środku i malowanymi, zamykanymi skrzydłami. Po lewej stronie znajdował się ołtarz św. Anny, po prawej – św. Rocha (w XVIII w. – św. Stanisława), w prezbiterium nadto ołtarz św. Jana Chrzciciela i św. Krzyża, postawiony prawdopodobnie na miejscu umieszczenia rzeźb Pasji, które po zbudowaniu nawy przeniesiono na belkę tęczową. W XVIII w. postawiono ołtarz św. Antoniego w nawie. Kościół miał wówczas dwa portyki i wieżyczkę na środku, umieszczoną na kopule.
Około 1840 r. renowacją świątyni kierował architekt Henryk Marconi. W 1888 r. gruntowny remont świątyni przeprowadził ks. Franciszek Wróblewski. Wówczas kościół obmurowano, pokryto blachą i otynkowano z zewnątrz, prawdopodobnie usuwając wieżyczkę. W 1925 r. ponownie pokryto świątynię blachą, a w 1964 r. zbudowano wieżyczkę – sygnaturkę na dachu kościoła.
Kościół jest orientowany, murowany z cegły, z użyciem kamieni polnych, kół młyńskich i kul kamiennych, otynkowany. Salowy, z dobudowanym przed 1620 r. prezbiterium na planie podkowy. Zakrystia z XIX w.
Wnętrze kościoła prawie całkowicie zatraciło swój pierwotny charakter; obecnie przeważa styl barokowy. Z sześciu ołtarzy, wspomnianych w opisie z r. 1775, pozostały dwa boczne, pochodzące z XVII w. Ołtarz główny barokowy, wspominany jako nowy 1764 r., restaurowany w 1928 r., z obrazem Wniebowzięcia NMP z początku XX w. autorstwa Ryszarda Oknińskiego; na zasuwie obraz św. Józefa Henryka Piątkowskiego z 1893 r. Chrzcielnica barokowa z trzeciej tercji XVIII w.
W czasie II wojny światowej niemieccy naziści zamienili świątynię na magazyn, a obydwaj duszpasterze: ks. proboszcz Adam Goszczyński i ks. wikariusz Bronisław Koper zostali zamordowani w Działdowie. W kruchcie kościoła wmurowano marmurową tablicę, poświęconą ich pamięci.
W obrębie cmentarza przykościelnego znajdują się: dwie kamienne kropielnice z XVI w., figura Matki Bożej (1955), wolno stojąca murowana dzwonnica (1961), duży głaz – pomnik Tysiąclecia (1966). Organy dziesięciogłosowe wykonane zostały w zakładzie Józefa Szymańskiego i jego syna Juliana w Warszawie w 1887 r.
Staraniem księży proboszczów: Edmunda Szewczaka i Jerzego Skotnickiego świątynia w Bodzanowie otrzymała w latach 1960-1997 należyte wyposażenie, natomiast ks. Marek Makowski przeprowadził gruntowny remont plebanii. W pierwszych latach XXI w., w czasie duszpasterzowania ks. Tomasza Mazurowskiego, dokonano wielu ważnych prac materialnych w bodzanowskim kościele. Nastąpiła wymiana tynków zewnętrznych, przywrócono zabytkowy wystrój wnętrza poprzez odsłonięcie i rekonstrukcję zabytkowej polichromii prezbiterium, wykonanej przez malarza Władysława Drapiewskiego w 1928 r. Poddano też konserwacji i renowacji polichromię, autorstwa Ludwika Maciąga z 1957 r. oraz przywrócono kolorystykę nawy kościoła. Natomiast na mury plebanii parafialnej położono nowy tynk.
Proboszcz
Wikariusz
Emeryt
Emeryt