Blogi

W czwartek w portalu onet.pl ukazał się wywiad z panią Haliną Bortnowską opatrzony znamiennym tytułem: "...to jest już kuszenie ks. Lemańskiego, by sam zszedł ze sceny". Pani Bortnowska broniąc księdza Lemańskiego, posądza Kościół, w tym i Stolicę Apostolską o mobbing, a nawet o znęcanie się nad nim...

Powinienem napisać Księże Piotrze, ale przecież pamiętam Twoje pierwsze kroki w Seminarium, zdawane egzaminy, wszystkie rozmowy, także te o chorobach. O chorobach rozmawiałem z Tobą najczęściej, bowiem połowie Twojej formacji seminaryjnej towarzyszył ból. Najpierw tępy, niepojęty, nie wiadomo skąd przychodzący ból głowy, potem problemy z żołądkiem, aż do Twoich przyspieszonych święceń kapłańskich, o których pisałem w felietonie Boży uśmiech w cieniu krzyża.

Magdę poznałam ponad 15 lat temu. W tym samym czasie rozpoczynałyśmy pracę w płockich mediach: ona w telewizji kablowej, jak w tygodniku. Pamiętam, że wtedy często konferencje prasowe w Domu pod Trąbami organizował ZCHN. Rozmawiałyśmy przy ich okazji, skąd i dlaczego wzięłyśmy się w Płocku. Magda była bardzo inteligentną osobą, w telewizji zrobiła karierę, wszyscy ją znali, lubili, cenili jej pracę.

Od 1993 roku, od dnia kiedy powróciłem do Polski po 3,5 letniej emigracji, nigdy nie powiedziałem złego słowa na rządzących w kraju, ba nawet kiedy komuszki rządzili, też uważałem, że kraj się rozwija i idzie w dobrym kierunku. Nie po drodze mi z poglądami czerwonych, ale i tak wszystko co zadziało się po 1989 roku było lepsze od PRL.

Zabierałem się właśnie do spisania swoich uwag o aferze podsłuchowej, kiedy w mojej wysłużonej komórce pojawiła się wiadomość: „Namierz teraz za darmo każdą osobę. Wyślij bezpłatny sms (tu podany jest numer) a otrzymasz 150 lokalizacji na próbę ! Sprawdź”.

Skąd my to znamy? Rozochocona tłuszcza żąda krwi. Natychmiast! Jest winien – mainstreamowe media nie mają wątpliwości. Jak można, wbrew prawu, uparcie realizować swoje zdanie, jak można nie liczyć się ze zdaniem bohaterki dramatu i tzw. opinii publicznej? Jak można po raz kolejny pokazać, że ma się sumienie i że jest ono ponad prawem stanowionym?

Ciesząc się nowo wyświęconymi kapłanami, nie można zapomnieć o tych, którzy przeżywają swoje kolejne rocznice kapłańskie. Niektórzy powracają z tej okazji do seminarium, snują wspomnienia, porównują własną drogę z nowymi wyzwaniami, jakie stają przed Kościołem. Niektórzy odchodzą na emeryturę, jak owych sześciu kapłanów z naszej diecezji, których nazwiska znajduję w diecezjalnym okólniku, a których sylwetki, działania i prace towarzyszyły mojemu dorastaniu i pracy kapłańskiej.

Refleksje na Boże Ciało...

Ty tylko mnie poprowadź, Panie mój...

Trzy lata temu uczestniczyłem w spotkaniu z udziałem Tomasza Kaczmarka (agenta Tomka), na którym dowiedziałem się o rozpracowywaniu przez CBA m.in. Aleksandra i Jolanty Kwaśniewskich, Weroniki Marczuk i byłej posłanki Beaty Sawickiej. Agent Tomek już wtedy mówił, że jeżeli rządzić będzie PO, wszystkie sprawy zostaną niewyjaśnione i zamiecione pod dywan, dawał do zrozumienia, że sądy to wszystko uniewinnią i tak też się stało. Jako agent pod przykryciem, był zaangażowany w operację sprzedaży willi w Kazimierzu Dolnym, którą - jak podejrzewał agent Tomek - wcześniej mieli nielegalnie kupić Kwaśniewscy.

Ten rytuał powtarza się co roku. Zwykle na początku czerwca biskupi wszystkich polskich diecezji święcą nowych kapłanów, którzy w najbliższą niedzielę odprawiają w swoich parafiach rodzinnych uroczyste Msze św., tzw. prymicje. Jest wiele radości rodzinnej, parafialnej, seminaryjnej, diecezjalnej. To przecież uosobiona nadzieja na świeżość przepowiadania, pomysły duszpasterskie, zwłaszcza w pracy z młodzieżą, nowe metody w katechezie, słowem – nowa ewangelizacja.

Zauważaliście, że w świętowaniu srebrnego jubileuszu narodzin wolnej Polski, prawie nie widać Kościoła? Owszem, była Msza św. przed Świątynią Opatrzności, był Sekretarz Stanu, ale mam wrażenie, że idea Kard. Nycza o dziękczynieniu sprowadza się, poza Warszawą, do zbierania pieniędzy na Świątynię. Nie wiem, w ilu kościołach wspomniano o tej rocznicy, chociażby w modlitwie wiernych?

Jestem trochę zdziwiona - 4 czerwca 1989 roku w moim pamiętniku nie napisałam ani słowa o pierwszych „wolnych” wyborach. Ale przecież na nich byłam, zawsze chodzę na wybory, mój śp. tata mnie tego nauczył. Wtedy najwyraźniej byłam jeszcze za młoda czy też byłam dość daleko od myślenia o polityce, zbliżającym się transformacyjnym przewrocie czy zbliżającej się nowej rzeczywistości.

Marzenia księdza i smak wolności...

Kiedyś zapytałem...bo było WNIEBOWSTĄPIENIE!