„Jak często krzyż przypomina nam drogę… Widzimy krzyże przydrożne, na które jesienią spadają liście, zimą śnieg, wiosną ciepły deszcz. Krzyż jest drogowskazem. Nie jest nieszczęściem-jest drogą, która ratuje od rozpaczy” - pisał ks. Jan Twardowski, którego setną rocznicę urodzin obchodzimy w tym roku.
Powyższe słowa Księdza Poety są dobrym komentarzem do opisu wiejskiego pejzażu, który co kilka kilometrów każe zdjąć czapkę z głowy. Wiejskie kapliczki praktycznie są wszędzie: przy skrzyżowaniach dróg, na leśnych ścieżkach, na polach, na łąkach, w ogrodach domowych, nad rzekami. Są zazwyczaj skromne i proste, ale też rozbudowane, kolorowe i bogate. Stanowią trwały element polskiego krajobrazu, na Zachodzie Europy nie znajdziemy takich. Są znakami wiary naszych przodków, ważnymi elementami kultury i wierności tradycji, świadkami historii tej małej ojczyzny. Jak dawniej, tak i dzisiaj dają nadzieję, ratują od rozpaczy, wskazują drogę, utwierdzają w wierze, chronią przed nieszczęściami, zachęcają do modlitwy, gromadzą ludzi wokół siebie.
W naszej wspólnocie parafialnej naliczyłem aż 13 typowych kapliczek przydrożnych oraz 2 pomniki historyczne i kaplicę w Sokołowie, w której sprawowana jest liturgia. W moim ogrodzie także znajdziemy 6 kapliczek. Cieszę się, że parafianie odczuwają potrzebę troski o te najważniejsze drogowskazy. W tym roku dwie kapliczki zostały gruntownie odnowione. Byłem świadkiem, jak z wielkim zapałem, miłością, poświęceniem mieszkańcy Dulska podjęli się społecznej pracy przy odnowieniu kapliczek. Wcześniej ogłoszono zbiórkę pieniędzy. Niemalże wszyscy mieszkańcy okolicy kapliczek odpowiedzieli pozytywnie i otworzyli swoje portfele. Stary krzyż z jednej z nich powędrował na wieś, gdzie nie było do tej pory żadnej kapliczki. I tam stanie się już niedługo drogowskazem. Parafianie z Pólek trochę się spierali o miejsce instalacji kapliczki. Postanowiono postawić ją tam, gdzie najwięcej ludzi będzie mogło zdjąć czapkę i pokłonić się krzyżowi.
Kapliczki przydrożne świadczą o mieszkańcach: o ich kulturze, wierze, miłości. Budują także Bożą obecność w danej miejscowości. Przechodząc obok nich, warto się zatrzymać, pokłonić, zastanowić nad przemijaniem i celem naszej drogi. Krzyż pokazuje wszystko i ratuje od rozpaczy.
