Gdyby nie Mędrcy, Herod nie wiedziałby o narodzeniu Jezusa.
Wiadomość o przyjściu na świat obiecanego króla, przeraziła okrutnego władcę, który skazał już dwóch ze swych synów na śmierć, a niebawem miał stracić także trzeciego z obawy, że zechce przejąć jego tron.
Dziecko, które narodziło się tej nocy w Betlejem nie wyróżniało się od innych dzieci. W zapowiedziach jego przyjścia na świat, pojawiły się jednak takie imiona jak: "Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Oczekiwany, Książe Pokoju, Syn Najwyższego, Mesjasz, Emanuel, Jezus".
Myśl wywodząca się od św. Tomasza z Akwinu zachęca: „Cokolwiek czynisz, roztropnie czyń i myśl o przyszłości”. Do jej zastosowania w praktyce wzywa rozpoczynający się pierwszy okres roku kościelnego zwany „Adwentem”. Słowo: „adwent” znaczy bowiem czekanie na to, co nadejdzie. Mówi o tym czytana dziś Ewangelia zapowiadając powtórne przyjście Chrystusa na ziemię. Bedzie ono tak niespodziewane jak potop, który przyszedł na ziemię w czasach Noego.
Jezus na krzyżu ze wszystkimi znakami skazanego na śmierć, osadzonego niesłusznie i ośmieszonego. I tylko jednemu ze współskazanych dane jest zrozumieć, że rozpoczyna się nowe królestwo, którego królem jest Ten, który kona.
Obchodzimy dzisiaj uroczystość Wszystkich Świętych. W tym uroczystym dniu chrześcijanie pielgrzymujący po ziemi kierują wzrok ku niebu, ku ogromnej rzeszy mężczyzn i kobiet, którym Bóg dał udział w swojej wieczności. Wywodzą się oni „z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków” (Ap 7, 9).
Według Listu do Hebrajczyków aniołowie są „duchami przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc starającym się posiąść zbawienie” (1,14). Choć wymykają się spod naszego zwykłego poznania, ich istnienie nigdy nie podlega w Biblii wątpliwości. Gdy z biegiem roku Kościół odsłania tajemnice zbawienia dokonanego przez Chrystusa, na każdym z tych etapów odnajdujemy obecność aniołów.
Dzisiejsze święto jest świętem ocalonych i obdarzonych przez Chrystusa „nowym życiem przez Ofiarę złożoną na drzewie krzyża” (Pokomunia).
Podobnie jak w Liturgii bizantyjskiej, teksty dzisiejszej Mszy świętej rozpoczynają się słowami: „Z radością obchodzimy Narodzenie Najświętszej Maryi Panny, z Niej wzeszło słońce sprawiedliwości, Chrystus, który jest naszym Bogiem”.
Jak większość świat maryjnych, tak i święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny powstało na Wschodzie. Według podania, które trudno zweryfikować, podczas Soboru w Chalcedonie (dziś Turcja) w 451 roku, cesarz Marcjan zażądał od biskupa Jerozolimy przeniesienia do Konstantynopola relikwii Najświętszej Maryi Panny.
Od 29 lipca 2021 roku obchodzimy po raz pierwszy w jednym dniu liturgiczne wspomnienie Świętych Marty, Marii i Łazarza. Było to rodzeństwo mieszkające w Betanii, które Jezus z Nazaretu często odwiedzał.
Byśmy mogli iść dalej
Wiele przypowieści i nauk Jezusa wiąże się z ucztą, często ucztą weselną. W Kanie Jezus uczynił swój pierwszy cud. W działalności publicznej rozszerzał swój stół, zapraszał do niego tych, których nikt nie zapraszał – także grzeszników, ubogich, kalekich...
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego jest obchodzona 40. dnia po Zmartwychwstaniu Chrystusa. Ze względu na to, że czwartek jest dniem pracy obchodzi się ją w siódmą niedzielę wielkanocną.
Podczas ośmiu dni po zmartwychwstaniu Chrystus Pan dwukrotnie objawił się apostołom. W objawieniu ósmego dnia przywykliśmy skupiać uwagę na osobie Tomasza apostoła i jego spotkaniu z Panem. Być może stało się tak dlatego, ponieważ czujemy się podobni do Tomasza niedowierzającego słowom braci o zmartwychwstaniu Pana w ciele. Zauważmy, że nie przypadkowo Chrystus ukazuje się swoim uczniom w pierwszym dniu tygodnia, czyli w niedzielę. Dzień zmartwychwstania Jezusa stał się dniem gromadzenia się Jego wyznawców. Zatem „po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł do zebranych: „Pokój wam!”.
Celebracja Wigilii paschalnej rozpoczyna się już po zachodzie słońca, w mroku kończącego się dnia. W godzinach poprzedzających wieczorną liturgię przynosimy pokarmy do błogosławieństwa. Uświęcone modlitwą Kościoła są symbolami daru nowego życia, jakie niesie Zmartwychwstały.
Liturgia Wielkiego Piątku zawiera jako punkt centralny czytanie Męki Jezusa Chrystusa z Ewangelii św. Jana. Wypływająca z niej adoracja Krzyża kieruje myśl ku Temu, który drzewo hańby uczynił drzewem życia.
Podczas Świętego Triduum, które dzisiaj się rozpoczyna, Kościół celebruje uroczyście najważniejsze tajemnice zbawienia dokonane przez ukrzyżowanego, złożonego w grobie i zmartwychwstałego Pana.
