3 VI 2021 Urocz. Bożego Ciała

W tej Hostyi jest Bóg żywy” Przypomnijmy pierwsze słowa dzisiejszej Ewangelii: „W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowano Paschę. zapytali Jezusa Jego uczniowie: „Gdzie chcesz, abyśmy poszli poczynić przygotowania, żebyś mógł spożyć Paschę?” Paschalna Wieczerza była wyjątkowym dniem dla religijnego życia Izraela. Była bowiem nie tylko wspomnieniem przeszłości, gdy Bóg ocalił swój lud od zagłady w Egipcie, ale kierowała także spojrzenie członków Narodu Wybranego ku przyszłości. Uczyła, że w każdych okolicznościach trzeba szukać oparcia w Bogu, który jest „mocą swojego ludu” i jego zbawieniem.

„W tej Hostyi jest Bóg żywy”

Przypomnijmy pierwsze słowa dzisiejszej Ewangelii: „W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowano Paschę. zapytali Jezusa Jego uczniowie: „Gdzie chcesz, abyśmy poszli poczynić przygotowania, żebyś mógł spożyć Paschę?” 

Paschalna Wieczerza była wyjątkowym dniem dla religijnego życia Izraela. Była bowiem nie tylko wspomnieniem przeszłości, gdy Bóg ocalił swój lud od zagłady w Egipcie, ale kierowała także spojrzenie członków Narodu Wybranego ku przyszłości. Uczyła, że  w każdych okolicznościach trzeba szukać oparcia w Bogu, który jest „mocą swojego ludu” i jego zbawieniem.

W tym wyjątkowym dniu Jezus Chrystus ustanowił sakrament Ciała i Krwi swojej. Stał się dla swojego ludu pokarmem na życie wieczne, znakiem i zadatkiem nieśmiertelności.
Eucharystia wskazuje na nasz wspólny rodowód. Wszyscy jesteśmy z Chrystusa, Zwycięzcy śmierci, piekła i szatana. Jesteśmy braćmi w wierze, ponieważ przez chrzest uczestniczymy w Ciele Chrystusa, którym jest Kościół święty, a w nim patrzymy nie tylko wstecz, ale i pełnym nadziei spojrzeniem spoglądamy w przyszłość, o której mówi Pan: „Idę przygotować wam miejsce. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele”.

Ciało i Krew Chrystusa, którymi się karmimy i za które dzisiejszą uroczystością w szczególny sposób dziękujemy Zbawicielowi, jest źródłem naszej teraźniejszości i przyszłości. Jezus dał nam  jasną obietnicę: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew ma życie wieczne”. Nie gaśmy więc ducha, gdy przychodzą trudne, a zwłaszcza decydujące momenty w naszym życiu. „Wierzycie w Boga i we Mnie wierzcie” – wzywa  Zbawiciel.

Niezłomnie więc wierzymy, że w sakramencie Eucharystii chleb staje się Ciałem Chrystusa a wino Jego Krwią, zgodnie ze słowami: „To jest moje ciało ... To jest moja krew. ... Bierzcie i jedzcie … Bierzcie i pijcie…”  Poza Chrystusem nikt nie miał i nie ma odwagi wystąpić z takim zapewnieniem i poleceniem.

Są to trudne słowa.  Gdy Chrystus zapowiadał, iż stanie się pokarmem dla ludzi, pierwsi słuchacze odeszli mówiąc: „Jak On może nam dać ciało swoje na pożywienie?” (J 6,52). Zostali jedynie Jego uczniowie. Zapytał więc ich: „Czy i wy chcecie odejść?” Zapewne i oni nic z tych słów nie zrozumieli. Milczeli więc. Jedynie Piotr, którego później Jezus ustanowił opoką naszej wiary, odpowiedział i nadal odpowiada w naszym imieniu: „Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego”.  W oparciu o wiarę Piotra mówimy do dziś: „Co dla zmysłów niepojęte, niech dopełni wiara w nas”.

W każdej celebracji Eucharystii stajemy w pokorze przed tą tajemnicą wiary. Jednocześnie czcimy ją jako nasz największy skarb i to nie w biernym tego słowa znaczeniu, czyli jako skarb który się przechowuje w zamknięciu, lecz jako żywy skarb, z którego  czerpiemy życie i który dzisiaj ukazujemy światu.

Ustawicznie zadziwieni, wykonujemy polecenie Chrystusa i staramy się pamiętać, że nie ma chrześcijanina bez Eucharystii. Ona jednostce i społeczności wierzących nadaje tożsamość i otwiera niebo.

Dzień, w którym czcimy Ciało i Krew Chrystusa, ma umocnić nas w przeświadczeniu, że najważniejsze jest wykonywanie Jego słów: „Bierzcie i jedzcie… Bierzcie i pijcie… To czyńcie na Moją pamiątkę”. Najważniejsza jest wierność tajemnicy wiary, którą Pan polecił sprawować w tym celu, abyśmy byli świadomi Kim jest dla nas i co dla nas uczynił. 

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Dekretu ogólnego w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim wydanym przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 13 marca 2018 r. (dalej: Dekret) informuję, że:

  1. Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Diecezja Płocka z siedzibą przy ul. Tumskiej 3 w Płocku, reprezentowana przez Biskupa Płockiego;
  2. Inspektor ochrony danych w Diecezji Płockiej, tel. 24 262 26 40, e-mail: inspektor@diecezjaplocka.pl;
  3. Pani/Pana dane osobowe przetwarzane będą w celu zapewnienia bezpieczeństwa usług, celu informacyjnym oraz pomiarów statystycznych;
  4. Przetwarzanie danych jest niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora lub przez stronę trzecią, z wyjątkiem sytuacji, w których nadrzędny charakter wobec tych interesów mają interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą, wymagające ochrony danych osobowych, w szczególności, gdy osoba, której dane dotyczą, jest dzieckiem;
  5. Odbiorcą Pani/Pana danych osobowych jest Diecezja Płocka oraz Redaktor Strony.
  6. Pani/Pana dane osobowe nie będą przekazywane do publicznej kościelnej osoby prawnej mającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  7. Pani/Pana dane osobowe z uwagi na nasz uzasadniony interes będziemy przetwarzać do czasu ewentualnego zgłoszenia przez Pana/Panią skutecznego sprzeciwu;
  8. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych oraz prawo ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania zgodnie z Dekretem;
  9. Ma Pani/Pan prawo wniesienia skargi do Kościelnego Inspektora Ochrony Danych (adres: Skwer kard. Stefana Wyszyńskiego 6, 01-015 Warszawa, e-mail: kiod@episkopat.pl), gdy uzna Pani/Pan, iż przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana dotyczących narusza przepisy Dekretu;
  10. Przetwarzanie odbywa się w sposób zautomatyzowany, ale dane nie będą profilowane.

 


Opuść stronę