Z uroczystością Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest związany zwyczaj błogosławienia ziół ułożonych w bukiety. Został on wprowadzony w IX w. i nawiązuje do ogólnie przyjętego przekonania w ich terapeutyczne działanie. Na powstanie zwyczaju miały także wpływ praktyki Starego Testamentu: przynoszenia do świątyni pierwocin zbiorów. W Kościele wschodnim w XI w. w święto Zaśnięcia Maryi przynoszono winogrona, jako wyraz wdzięczności za zbiory. W Polsce uroczystość ta wypada na koniec żniw, dlatego w bukietach kwiatów umieszcza się także kłosy zboża. Od tego dnia rozpoczynano także zbieranie leczniczych ziół mających zabezpieczać przed chorobami (stąd Matka Boża Zielna). Wspomina o nich Lechoń w Rymach częstochowskich:
„O, wy, kwiaty mej młodości, prosto z łąki zioła,
Co na Matkę Boska Zielną znoszą do kościoła,
I stawiają Częstochowskiej , by podniosła rączkę,
Na firletkę, macierzankę, nad srebrną drżączkę,
Nad rozchodnik i lawendę, nad rutę i miętę,
Bo to wszystko przecież Boże, bo to wszystko święte
Jak stajenka betlejemska z prostym polskim bydłem,
Więc zrównane są te zioła z mirrą i kadzidłem”.
Błogosławione zioła i plony są symbolem łask, którymi Bóg obdarzył Maryję, wybierając Ją na matkę swojego Syna. Obyczaj każe przynieść do kościoła wianki, bukiety z ziół i owoców, idąc w tym wypadku za legendą, która opowiada, że z grobu Matki Bożej unosił się ich zapach. Była bowiem najdoskonalszym owocem stwórczego działania Wszechmogącego na ziemi.
„Często mówi się – pisze J. Smosarski w opracowaniu „Świętowanie doroczne w Polsce” – o tendencji do „zeswojszczenia” sacrum przez kulturę ludową, zapominając, że o wiele istotniejsze jest dążenie do uświęcania w ten sposób świata własnej codzienności”. W religijności polskiej, wiele zaobserwowanych elementów powszedniego życia łączy się z osobami Chrystusa, Matki Boskiej, świętych, albo z ich działalnością. (...) Cały świat dookolny, „wszystkie nasze dzienne sprawy” kultura ludowa włączała w chrześcijański krąg tego, co święte. Konsekwencje takiego postępowania nie wyczerpały się w sferze folkloru słownego, lecz w sposób istotny determinowały postawy ludzi wobec natury”.
Dzisiaj na ten aspekt uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny należałoby zwrócić szczególną uwagę. Niszczymy świat dany przez Boga, jako środowisko ludzkiego życia. Wniebowzięcie Maryi z ciałem i duszą obrazuje jednoznacznie, że tak jak dziękujemy za dar ciała Matki Chrystusa, z której narodził się Zbawiciel, tak winniśmy dziękować Stwórcy za cały świat z jego pięknem i dobrami służącymi życiu. Niosąc w uroczystość Wniebowzięcia wianki z kwiatów i ziół do pobłogosławienia, dziękujmy za piękno Bożego świata, którego najpiękniejszym kwiatem jest Maryja.