22 października Stowarzyszenie Salezjanów Współpracowników zaprasza wszystkich zainteresowanych do Czerwińska nad Wisłą na „Niedzielę z Czcigodnym Sługą Bożym kard. Augustem Hlondem SDB”. Hlond jest patronem tej wspólnoty.
Z okazji przypadającej w tym roku 75 rocznicy śmierci prymasa Polski (był nim w latach 1926-1948), będzie możliwość otrzymania okolicznościowego obrazka z modlitwą o Jego beatyfikację i zwiedzić po każdej Mszy św. (7:00; 8:30; 10:00; 11:30; 17:00) - jedyne w Polsce Muzeum Prymasa Augusta Hlonda SDB. Muzeum znalazło swą siedzibę w klasztornym kompleksie Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia.
Ekspozycja ma formę zegara ukazującego etapy życia prymasa: od dzieciństwa spędzonego na Śląsku, przez czas młodzieńczej nauki w Turynie, w polonijnym oratorium założonym przez św. Jana Bosko, po posługę duszpasterza Kościoła, który na Śląsku tworzy zręby nowej diecezji, stając się pierwszym pasterzem diecezji katowickiej, a dla upowszechnienia katolickiej nauki zakłada tygodnik „Gość Niedzielny”.
W zbiorach znajdują się rzeczy osobiste, przedmioty, których używał do pracy czy związane ze sprawowaniem liturgii i modlitwą: księgi mszalne, modlitewnik, różaniec, relikwie, szaty liturgiczne. Są także portrety z wizerunkiem prymasa, albumy z rodzinnymi zdjęciami, popiersie oraz odlew twarzy wykonany zaraz po śmierci wraz z opisem ostatnich chwili życia.
Pokaźny zbiór tworzą dzieła pozostawione przez prymasa Hlonda w postaci kazań, przemówień, odezw czy luźnych myśli. Ekspozycja przypomina jego posługę, gdy jako prymas Polski podjął trud zjednoczenia narodu po zaborach i zreorganizowania kościelnych struktur.
Kard. August Hlond SDB pasjonował się muzyką. Był też jednym z nielicznych duchownych, którzy podróżowali samolotem, dlatego nazywano go żartobliwie „Latającym Holendrem”, o czym będzie można się dowiedzieć 22 października w Czerwińsku nad Wisłą.
Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego kard. Augusta Hlonda:
Boże, nasz Ojcze, dziękując Ci za to, że dałeś naszej Ojczyźnie Kardynała Augusta Hlonda, Biskupa i Prymasa Polski, wielkiego i żarliwego czciciela Niepokalanej Dziewicy, Matki Twojego Syna i naszej Matki, oraz że uczyniłeś go troskliwym ojcem i opiekunem Polonii Zagranicznej. Racz wzbudzić i w moim sercu gorącą miłość ku Tobie i synowską cześć ku Maryi Wspomożycielce Wiernych, a dla wsławienia Twojego Imienia racz mi udzielić za wstawiennictwem Kardynała Augusta łaski ..............., o którą pokornie proszę.
Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo,
Chwała Ojcu.
(za pozwoleniem Kurii Metropolitalnej w Warszawie z dnia 20.10.1980 r., Nr 7820/K/80).
August Hlond (urodzony 5 lipca 1881 roku w Brzęczkowicach na Śląsku, zmarły 22 października 1948 roku w Warszawie), to polski biskup rzymskokatolicki, salezjanin, biskup diecezjalny katowicki w 1926, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański w latach 1926-1946, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski w latach 1946-1948, prymas Polski w latach 1926-1948, kardynał od 1927 roku, Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Jako prymas Polski po zaborach zreorganizował kościelne struktury, powołał Towarzystwo Chrystusowe, opiekujące się Polonią, w czasie II wojny światowej ratował Żydów, a po niej konsekwentnie walczył z komunistyczną laicyzacją społeczeństwa. Zawierzył na Jasnej Górze ojczyznę Niepokalanemu Sercu Maryi. Fatimską drogę narodu polskiego kontynuowali później kard. Stefan Wyszyński i Jan Paweł II.
W pogrzebie kard. Hlonda uczestniczyły tłumy wiernych, przekonanych o jego świętości. Szczątki prymasa, zgodnie z jego wolą, spoczęły w kaplicy św. Jana Chrzciciela w warszawskiej archikatedrze. W 1991 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.
Stowarzyszenie Salezjanów Współpracowników tworzą osoby świeckie - to „salezjanie w świecie”. Założył je św. Jan Bosko, regulamin powstał w 1876 roku. Członkowie składają przyrzeczenia i współpracują z salezjanami przez modlitwę, świadectwo życia i pracę na rzecz młodzieży. Zadaniem tych osób jest troska o wychowanie i zbawienie młodego człowieka. Starają się naśladować Jezusa Chrystusa i w zwyczajnych warunkach życia realizować ewangeliczny ideał miłości Boga i bliźniego, przede wszystkim we własnej rodzinie. Do stowarzyszenia najczęściej wstępują byli wychowankowie, pracownicy szkół i ośrodków salezjańskich, osoby zaangażowane przy parafiach i dziełach wychowawczych.
