Nabożeństwo Drogi Krzyżowej w „Antoniówce” w Brwilnie

Nabożeństwo Drogi Krzyżowej było spektaklem religijnym, zorganizowanym w przestrzeni Domu Pomocy Społecznej „Antoniówka” w Brwilnie, na terenie parku i zabytkowego obiektu z początku XX wieku. Podopieczni DPS, w strojach z czasów Jezusa, w przejmujący sposób pokazali, w jaki sposób mogła wyglądać Jego droga na krzyż. 

Biskup płocki Szymon Stułkowski podkreślił, że mieszkańcy „Antoniówki” odgrywając sceny Drogi Krzyżowej „wpisali w krzyż Jezusa swoje cierpienie i własny krzyż”. Tym samym „wpisali swoją miłość w miłość, jaką okazał Jezus”.

- Od Jezusa uczymy się przebaczenia, uczymy się jak kochać i szanować nawzajem. To jest szkoła duchowości – uważał duchowny. 

Do zaprezentowanej sceny Piety bp Stułkowski odniósł własne doświadczenie, gdy jego znajomi żegnali się w szpitalu z dopiero co urodzonym, chorym dzieckiem. Matka trzymała na rękach umierającego chłopca, a ojciec tulił ich oboje do siebie. Tak wyglądali na zdjęciu, jakie przesłali biskupowi.

- Tak Droga Krzyżowa wpisuje w historię naszego życia i waszego tutaj. Pan Jezus, który przeszedł Drogą Krzyżową daje nam nadzieją, że nie jesteśmy w naszych „krzyżach” sami, że On razem z nami niesie nasz krzyż i poniósł go już dwa tysiące lat temu – podkreślił bp Stułkowski. 

Zapewnił o swojej modlitwie w intencji osób związanych z „Antoniówką” oraz poprosił o modlitwę za niego, za diecezję i powołania do kapłaństwa, ponieważ „Antoniówka” jest historycznie z tym związana.

Dom Pomocy Społecznej im. bł. abp. Antoniego J. Nowowiejskiego, popularnie nazywany „Antoniówką”, to miejsce pobytu 140 niepełnosprawnych, dorosłych osób. Sam budynek, to oryginalna, drewniana, piętrowa budowla, położona na skarpie wiślanej, w parku, w sąsiedztwie dużego kompleksu leśnego - Rezerwatu Brwilno. Fundatorem powstałego w latach 1926-1927 obiektu był bł. abp Antoni J. Nowowiejski, biskup płocki w latach 1908-1941, zamęczony przez Niemców w obozie w Działdowie.