Mszy św. z okazji 30. rocznicy pielgrzymki św. Jana Pawła II na Islandię, wprowadzenia relikwii Papieża oraz 5-lecia parafii pod jego wezwaniem przewodniczył biskup reykjavicki Dawid Tencer. Koncelebrowali ją biskupi z Płocka: Piotr Libera i Mirosław Milewski.
Bp Piotr Libera w homilii zaznaczył, że przez akt wprowadzenia relikwii wierni zapraszają na nowo św. Jana Pawła II do świątyni, będącej bijącym, katolickim sercem miasta, portu, lotniska, bazy wojskowej. W tym bijącym sercu znajdzie się odtąd także kropla jego krwi – „krwi Syna tak przez niego umiłowanej Polski”.
Przypomniał, co się stało w Polsce wraz z wyborem Karola Wojtyły na papieża. Był rok 1978, nic nie zapowiadało końca sowieckiej dominacji ani kresu bezbożnego, ateistycznego systemu. Kolejne powojenne zrywy spływały krwią zabijanych robotników Poznania, Gdańska i Gdyni. Protestujący w Radomiu, Ursusie i Płocku byli przeganiani pomiędzy szeregami pałujących ich ubeków. Pustoszały półki sklepowe, panoszyła się „czerwona propaganda”.
Wtedy niespodziewanie 264 papieżem w dziejach został kardynał z Polski – Karol Wojtyła. Apostolska moc św. Jana Pawła II „płynęła z dziecięcego włączenia się w Jezusową modlitwę z Wieczernika - w jego „Abba”, z rozmodlenia, z synowskiego zaufania Maryi”. Właśnie to zaufanie przeprowadziło go potem przez zamach 13 maja 1983 roku, gdy w kolejną rocznicę objawień fatimskich biel jego sutanny została zbroczona krwią, a on sam otarł się o śmierć.
Kaznodzieja przypomniał, że pół roku po zamachu św. Jan Paweł II powiedział, że to Maryja obroniła go przed śmiercią. 25 marca 1984 roku w łączności z biskupami całego świata dokonał uroczystego aktu zawierzenia świata Niepokalanej, dodając z myślą o Rosji: „Oświecaj zwłaszcza ludy, których ofiarowania i zawierzenia przez nas oczekujesz”. 8 grudnia 1991 roku, w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, dokonało się rozwiązanie Związku Sowieckiego.
Biskup z Płocka poprosił wiernych, aby mieli odwagę przeciwstawiania się spienionym falom „antychrześcijaństwa” w życiu i świecie. To w tym duchu św. Jan Paweł II wypowiedział wśród nich słowa, będące wyzwaniem dla rodowitych Islandczyków oraz obcokrajowców. Mówił on o tym, że w społeczeństwie rozwiniętym „łatwo jest stracić z pola widzenia Stwórcę” i żyć, jakby Boga nie było. A kiedy traci się z oczy Boga – traci się też najgłębszy sens życia. Za Papieżem bp Libera powtórzył też, że „Chrystus jest światłem Islandii”.
Po Mszy św. odbył się koncert kapeli góralskiej z Polski, z regionu, z którym Jan Paweł II był szczególnie związany.
W uroczystości w Keflaviku (Asbru) uczestniczyli m.in. ambasador Polski na Islandii Gerard Pokruszyński, przedstawiciele władz państwowych Islandii i samorządowych Kelfaviku, przedstawiciele wspólnoty luterańskiej.
- W związku z rocznicowymi wydarzeniami do kościoła parafialnego w Keflaviku parafianie ufundowali portret Patrona – św. Jana Pawła II, który będzie na stałe znajdował się w centralnym miejscu świątyni. Ponadto w katedrze w Reykjaviku oraz w kościele parafialnym w Keflaviku można obejrzeć wystawę fotografii z wizyty Jana Pawła II w Islandii. Została ona zorganizowana dzięki Ambasadzie RP na Islandii – powiedział ks. dr Grzegorz Adamiak, proboszcz parafii w Keflaviku.
Dodał, że w kościele parafialnym można także zapoznać się z efektami konkursu plastycznego „Jan Paweł II oczami dzieci”. Wydane zostały okolicznościowe obrazki z Janem Pawłem II i modlitwami za Jego wstawiennictwem. Ważnym dziełem jest publikacja książki pt. „Jan Paweł II na Islandii”. Zawiera ona opis pielgrzymki oraz przemówienia papieskie w trzech wersjach językowych (po polsku, islandzku i angielsku).
Na Islandii mieszka około 14.000 katolików.
