- Przyjąłem dzisiejszą decyzję Ojca Świętego o promulgowaniu dekretu o heroiczności cnót Ojca Bernarda Kryszkiewicza z wielką radością i wdzięcznością. Jest ta wiadomość szczególnie oczekiwana przez Zgromadzenie Ojców Pasjonistów, które przeżywa jubileusz 300 lat istnienia. Nie mniej jednak cieszy się z niej diecezja płocka z którą czcigodny Sługa Boży O. Bernard od Matki Dobrej Miłości jest ściśle związany – zaakcentował biskup płocki Piotr Libera.
Przypomniał, że Kryszkiewicz urodził się i uczył w Mławie. Później rozpoczął naukę w niższym seminarium w Przasnyszu i po studiach w Rzymie oraz po latach okupacji ponownie wrócił do klasztoru pasjonistów w Przasnyszu. Tam zmarł w lipcu 1945 roku, pielęgnując chorych - ofiary bombardowania miasta przez Armię Czerwoną.
Bp Libera zaznaczył, że w kruchcie przasnyskiego kościoła sanktuaryjnego (zbudowanego przez Pawła Kostkę, brata św. Stanisława Kostki) znajduje się grobowiec o. Bernarda, trzydziestoletniego zakonnika, który „miłość do Jezusa i bliźniego pielęgnował w stopniu heroicznym”.
- Decyzja Papieża Franciszka ogłoszona w przededniu Uroczystości Zesłania Ducha Świętego, będącego źródłem świętości, przybliża nas do dnia beatyfikacji kolejnego syna mazowieckiej ziemi. 30 lat temu mówił o nich w Płocku św. Jan Paweł II. Zatem Gaude Mater Masovia! Teraz jest potrzebny z naszej strony modlitewny szturm do Nieba o uznanie cudu za wstawiennictwem Sługi Bożego Bernarda od Matki Dobrej Miłości. Ufam, że nie będziemy musieli na to długo czekać – powiedział Pasterz Kościoła płockiego.
22 maja br. papież Franciszek zezwolił na ogłoszenie dekretu o męczeństwie i pięciu dekretów o heroiczności cnót m.in. promulgowany zostanie dekret o heroiczności cnót Sługi Bożego Bernarda od Matki Dobrej Miłości - Zygmunta Kryszkiewicza, kapłana profesa Zgromadzenia Męki Jezusa Chrystusa (ojców pasjonistów). O. Bernard Kryszkiewicz urodził się 2 maja 1915 roku w Mławie, zmarł 7 lipca 1945 r. w Przasnyszu.
O. Bernard Kryszkiewicz złożył śluby zakonne mając 19 lat. Potem rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne, kontynuował je w Rzymie. Święcenia kapłańskie przyjął 4 lipca 1938 roku w Rzymie. Od kwietnia 1940 roku przebywał w klasztorze w Rawie Mazowieckiej gdzie m.in. był kierownikiem duchowym i spowiednikiem, prowadził rekolekcje w różnych parafiach, opiekował się księdzem wysiedlonym z Wielkopolski. Tam też opracował „Dialogi z Ukrzyżowanym”, „Pedagogikum”, „Rozważania o Męce Pańskiej na każdy dzień tygodnia”. Gdy klasztor zamieniono na szpital, o. Bernard zajął się pracą przy chorych.
Po zakończeniu działań wojennych trafił do klasztoru w Przasnyszu. Tam przede wszystkim zajął się poprawą stanu klasztoru pasjonistów. Wyjechał na kilka dni do rodzinnej Mławy, a po powrocie okazało się, że jest chory na tyfus. Leczył się w klasztorze, a potem został przewieziony do szpitala. W szpitalu otrzymał namaszczenie chorych. Zmarł rano 7 lipca 1945 roku. Trumna ze szczątkami, obłożona białymi liliami, została umieszczona podziemiach kościoła pasjonistów w Przasnyszu. Obecnie grobowiec o. Bernarda znajduje się w kruchcie tego kościoła.
Do beatyfikacji o. Bernarda Kryszkiewicza konieczny będzie jeszcze dekret o cudzie za jego wstawiennictwem.
