Od 29 grudnia br. osoby adorujące Najświętszy Sakrament w kaplicy pw. Miłosierdzia Bożego w Pułtusku, modlą się w sposób szczególny o powołania kapłańskie i świętość kapłanów.
Przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy adoracji poprzedziła Msza św., której przewodniczył biskup Szymon Stułkowski. W homilii przypomniał wiernym, że tworzenie wspólnoty adoracyjnej, to rozpalanie tęsknoty za byciem przy Jezusie. „Bardzo cieszę się, że chcecie, jak Maryja i Józef, czuwać przy Jezusie, bo żeby powstało miejsce adoracji nie wystarczy Najświętszy Sakrament. Potrzebni są ludzie. My jesteśmy potrzebni” – akcentował.
Biskup płocki przypomniał słowa papieża Franciszka, który często mówi o „promieniowaniu miłości”, jakie przenika adorujących Pana. „To nasza wspólna misja, żebyśmy przyjmowali promienie Bożej miłości i oddawali je tym, do których wracamy.Poprosił także o modlitwę za Kościół, zwłaszcza Kościół w diecezji płockiej. „Wiele razy słyszę, że żyjemy w trudnych czasach, ale jestem przekonany, że Pan Bóg ma do nas zaufanie. Mamy pomagać w budowaniu Jego królestwa, tu i teraz. Ono buduje się m.in. poprzez wielbienie Boga, nasiąkanie Bogiem. Potrzebujemy takiego świadectwa” – dodał.
Nawiązując do rozpoczynającego się w Kościele Roku Świętego, który przeżywać będziemy pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”, biskup Stułkowski przypomniał, że Jezus Chrystus jest taką nadzieją, która nie zawodzi. „Cytując refren piosenki: «Nadzieja to plan, z nadzieją nam będzie do twarzy», życzę, żeby nam zawsze było do twarzy z nadzieją, którą jest Jezus. Z Nim chcemy bezpiecznie pielgrzymować przez życie. Wydeptujmy ścieżki do kaplicy adoracji i nieśmy Go innym” – zakończył biskup płocki.
Kaplica Wieczystej Adoracji na pułtuskich Popławach powstała z inicjatywy osób świeckich oraz przy wsparciu proboszcza ks. Tadeusza Kowalczyka. „Ufam, że obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie wpłynie na cały nasz rejon i ożywi pobożność, miłość do Boga, a co za tym idzie, także do siebie nawzajem” – powiedział ks. Tadeusz Kowalczyk.
Tego samego dnia zainaugurowano również Dzienną Kaplicę Adoracji w bazylice katedralnej. Podczas Mszy św. rozpoczynającej Jubileusz Roku 2025, w czasie procesji z darami została złożona księga z nazwiskami osób, które podejmują dyżury modlitewne podczas codziennej adoracji Najświętszego Sakramentu. Zadeklarowało się 49 osób. Adoracja trwa codziennie, od godz. 10:00 do 18:00. Łącznie 40 godzin tygodniowo przed Najświętszym Sakramentem.
Proces utworzenia kaplic w Płocku i Pułtusku, podobnie jak w przypadku poprzednich miejsc adoracji, koordynowała fundacja „Adoremus te Christe”. Jej reprezentantami w diecezji płockiej są Marta i Cezary Olszewscy.
Jak podkreśla Cezary Olszewski, inicjatywa powstania kaplicy zawsze jest oddolna. Wszystko zaczyna się od pragnienia ludzi. „Żyjemy w świecie przebodźcowanym i potrzebujemy miejsca, gdzie buduje się relację z Panem Bogiem. Przebywanie w Bożej obecności daje pokój serca i zrozumienie. To szczególne miejsca spotkania, gdzie serce Jezusa bije dzień i noc, a On nigdy nie jest tu sam” – przekonuje Cezary Olszewski.
„Pomników jubileuszu będzie zapewne wiele. Pojawią się tablice, publikacje upamiętniające ten czas, ale te kaplice są jego wyjątkowym świadectwem. Są takim żywym pomnikiem tych dwóch jubileuszy – Kościoła powszechnego i Kościoła płockiego” – dodaje koordynator.
Pierwsza z Kaplic Wieczystej Adoracji w diecezji płockiej powstała 8 grudnia 2022 r. w parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej w Ciechanowie, druga dokładnie rok później – 8 grudnia 2023 r. w parafii pw. św. Stanisława BM w Mławie, a trzecia, pw. Niepokalanego Serca Maryi – 8 czerwca br. w Sierpcu.
W ramach formacji, w każdym z miejsc, raz w miesiącu odprawia się Mszę św. w intencji adorujących i o rozwój dzieła. W diecezji płockiej jest blisko 2 tys. osób, które przez 24 godziny na dobę adorują Jezusa w Najświętszym Sakramencie.Kaplica na pułtuskich Popławach będzie jedyną w diecezji, w której raz dziennie ciszę adoracji przerwie modlitwa odmawiana na głos – Koronka do Bożego Miłosierdzia.
Parafia pw. Miłosierdzia Bożego została erygowana dekretem z dn. 14 września 1992 r. przez biskupa płockiego Zygmunta Kamińskiego. Nową parafię wydzielono z parafii pw. św. Józefa w Pułtusku i jej terytorium objęto dzielnicę miasta Popławy oraz wioski: Borsuki Nowe, Borsuki Kolonia, Grabówiec, Łęcina, Ponikiew i Pawłówek.
Kaplicę, która spełniała rolę ośrodka duszpasterskiego, wybudował w stanie surowym ks. Stanisław Czyż, proboszcz parafii pw. św. Józefa w Pułtusku, z której została utworzona parafia na Popławach. Ks. Tadeusz Roman Kowalczyk, pierwszy proboszcz parafii, dokończył budowę kaplicy i przystosował ją do celów liturgicznych, a także wybudował przy niej plebanię.
Wiosną 1999 r. rozpoczęto budowę świątyni. Kamień węgielny, umieszczony przy wejściu do kościoła, został poświęcony przez św. Jana Pawła II w czasie wizyty w Płocku, w 1991 r. Kościół ma trzy nawy, rozdzielone słupami, nawy boczne są niższe od głównej, posiada podziemie i łącznie 2,5 tys. metrów kwadratowych powierzchni. Od frontu jest wieża, pełniąca także funkcję dzwonnicy. Świątynia pw. Miłosierdzia Bożego została konsekrowana 29 listopada 2009 r. przez biskupa płockiego Piotra Liberę. Dekretem z dn. 27 listopada 2009 r. ten sam biskup nadał jej tytuł Miłosierdzia Bożego.
W prezbiterium znajduje się kopia obrazu Miłosierdzia Bożego Eugeniusza Kazimirowskiego, wpisana w krzyż, na którego ramionach wyryto słowa modlitwy Koronki do Miłosierdzia Bożego.
Ilona KK/ Gość Płocki