Ekumeniczne nieszpory u mariawitów

Uczestników nieszporów w katedrze Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Płocku powitał bp Piotr Maria Bernard Kubicki, biskup senior Kościoła Starokatolickiego Mariawitów: - Wszyscy jesteśmy dziećmi jednego Boga. Możemy się wzajemnie od siebie wiele nauczyć - zaznaczył biskup.

Po nieszporach homilię wygłosił biskup płocki Szymon Stułkowski. Powiedział, że Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan jest impulsem do tego, aby „odkrywać w chrześcijaństwie to,  co łączy”. Przypomniał własne doświadczenie ekumeniczne z 14 kwietnia w 2016 roku, kiedy to na stadionie miejskim w Poznaniu, z okazji 1050-lecia Chrztu Polski, charakter ekumeniczny miało centralne odnowienie przymierza chrztu. Było to kwestią sprawiedliwości, „by stanąć ze sobą ramię w ramię, by Bóg uzdalniał nas do budowania jedności”.

Bp Stułkowski zaakcentował również, że 23 stycznia 2000 roku, po 30 latach pracy, Kościoły chrześcijańskie podpisały „Deklarację o wzajemnym uznaniu ważności chrztu”. To jedyny dokument tej rangi, wypracowany wspólnie przez Kościoły chrześcijańskie. Dzięki temu chrześcijanin, który zmienia wyznanie, nie musi ponownie przyjmować chrztu w innym Kościele; sakrament ten przyjmuje się tylko raz w życiu. 

Hierarcha przywołał też dwie wypowiedzi zmarłego niedawno papieża Benedykta XVI. W 2010 roku w Westminster w Londynie powiedział on między innymi, że „Jedność Kościoła może być osiągnięta tylko w jedności wiary. Jedność Kościoła nigdy nie może być inna niż jedność w wierze apostolskiej, w wierze powierzonej każdemu nowemu członkowi Ciała Chrystusowego w obrzędzie chrztu”.

Natomiast 28 maja 2006 roku na Błoniach w Krakowie Benedykt XVI stwierdził między innymi, że „Wiara jest bardzo osobistym aktem człowieka, który realizuje się w dwóch wymiarach. Wierzyć to przede wszystkim znaczy uznać za prawdę to, czego do końca nie ogarnia nasz umysł (…). Ważne jest w co wierzymy, ale jeszcze ważniejsze, komu wierzymy”. 

Bp Stułkowski przypomniał też hasło Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan „Czyńcie dobro; szukajcie sprawiedliwości” (por. Iz 1,17). Zauważył że słowa te stały się ciałem, jeśli chodzi o zaangażowanie się w pomoc braciom i siostrom w Ukrainie, którzy szukali pomocy w Polsce albo pozostali w swoim kraju.

- Wspólnie prosiliśmy o sprawiedliwy pokój w Ukrainie i dalej to czynimy. Jesteśmy wdzięczni Bogu, że w obliczu dramatu w Ukrainie zdaliśmy egzamin z gościnności wobec chrześcijan, ale też tych, którzy się z chrześcijaństwem nie identyfikują – powiedział biskup katolicki.

Poza tym podziękował mariawitom za pomoc, świadczoną ubogim i potrzebującym, zwłaszcza w czasie pandemii koronawirusa, jak również za prowadzoną przez nich jadłodzielnię i alpakoterapię. Wyraził wdzięczność za obecność zwierzchników Kościołów chrześcijańskich w Płocku na jego ingresie do katedry płockiej, co było „pięknym znakiem jedności”.

Na zakończenie spotkania bp Marek Maria Karol Babi, biskup naczelny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów podziękował za obecność przedstawicielom płockich Kościołów. Dodał, że „modlitwa pomaga i jest najbardziej wszystkim potrzebna”. Podarował również bp. Szymonowi Stułkowskiego stułę z wizerunkami czterech ewangelistów.

Podczas nieszporów zostały zebrane ofiary dla Ukrainy, zostaną tam przekazane za pośrednictwem Polskiej Rady Ekumenicznej.  

W nieszporach kończących obchody tygodnia ekumenicznego w Płocku uczestniczył także ks. mitrat Eliasz Tarasiewicz, proboszcz parafii prawosławnej pw. Przemienienia Pańskiego w Płocku, ks. Szymon Czembor, proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Płocku, duchowni katoliccy, członkowie Klubu Inteligencji Katolickiej w Płocku, wierni Kościołów chrześcijańskich.

***

Płock jest siedzibą Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, należącego m.in. do Światowej Rady Kościołów, Konferencji Kościołów Europejskich i Polskiej Rady Ekumenicznej.

Ruch mariawicki powstał pod koniec XIX w., stawiając sobie za cel naśladowanie życia Marii – łac. Mariae vitam imitantes. Założycielka mariawityzmu Maria Franciszka Kozłowska (1862-1921), w 1893 r. doznała w Płocku objawienia wskazującego na potrzebę odnowy moralnej ludzkości przez nieustającą adorację Przenajświętszego Sakramentu i wzywanie pomocy Matki Bożej. Kościół Starokatolicki Mariawitów wyodrębnił się z Kościoła rzymskokatolickiego w 1906 r. po tym, gdy Stolica Apostolska odmówiła zalegalizowania mariawickich zgromadzeń modlitewnych i ekskomunikowała Marię Franciszkę Kozłowską.

Katedra Kościoła Starokatolickiego Mariawitów (ul. Kazimierza Wielkiego 27 w Płocku), nazwana Świątynią Miłosierdzia i Miłości, pełni funkcję centralnego ośrodka kultu religijnego Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej. Jest to jedyna katedra tego Kościoła w Polsce. Obiekt stanowi cenny przykład neogotyckiego założenia klasztornego. Konsekracja świątyni i poświęcenie klasztoru odbyły się 15 sierpnia 1914 r. Wnętrze świątyni jest w stylu neogotyckim.

Ołtarz główny jest konfesją (grobem) Marii Franciszki Kozłowskiej (1862-1921), którą pochowano pod prezbiterium. Do krypty z trumną prowadzą schody. W chwili śmierci założycielki kościół mariawicki liczył 43 tys. wiernych skupionych w 67 parafiach. Zgromadzenie miało 77 świątyń, 58 kaplic i 25 szkół.

29 stycznia 1935 r. mariawici podzielili się na dwa kościoły: Kościół Starokatolicki Mariawitów z siedzibą w Płocku i Kościół Katolicki Mariawitów z siedzibą w Felicjanowie k. Płocka.