W czasie Antoniańskiego Dnia Skupienia (pierwszy z tych dni odbył się w 2012 r.) tradycyjnie sprawowana była Msza św., uczestnicy wysłuchali także konferencji oraz wzięli udział w agapie. W spotkaniu wzięło udział około 200 osób z diecezji płockiej, zwłaszcza z powiatów płockiego, mławskiego i żuromińskiego.
Bractwo św. Antoniego zostało powołanie do istnienia 18 stycznia 1664 roku dekretem papieża Aleksandra VII wraz z nadaniem odpustów. W dekrecie Biskup Rzymu napisał: „My, Papież dla powiększenia tego dobra i jego codziennego wzrostu, mocą i powagą miłosiernego i wszechmogącego Boga oraz władzą świętych Piotra i Pawła Apostołów, wszystkim wstępującym obojga płci do tego Bractwa, w dniu przyjęcia, jeśli tylko przystąpią do Sakramentu Pojednania i przyjmą Komunię św., udzielam odpustu zupełnego”. W diecezji płockiej Bractwo św. Antoniego obchodzi 10. rocznicę powstania, zostało powołane dekretem biskupa płockiego Piotra Libery.
„Św. Antoni żył na przełomie dwunastego i trzynastego stulecia (urodził się w roku 1195 w Lizbonie). Urodził się jako Ferdynand Bullone. Miał piętnaście lat, gdy wstąpił do klasztoru. Nie był to jednak klasztor franciszkański, lecz kanoników regularnych. W tym zakonie zdobył wykształcenie teologiczne, zwłaszcza gruntowną znajomość Pisma Świętego, nie przyjął jednak święceń kapłańskich. Do franciszkanów wstąpił dopiero w 1220 roku, na wieść
o męczeńskiej śmierci pięciu braci mniejszych w Afryce. Dopiero wtedy przyjął imię, pod którym jest dzisiaj czczony – Antoni.
Chciał zostać misjonarzem i rzeczywiście został wysłany do Maroka. Wkrótce jednak, z powodu choroby, musiał wrócić do Europy. Początkowo współbracia nie bardzo wiedzieli, co z nim zrobić. Przez jakiś czas prowadził pustelniczy tryb życia w Monte Paolo koło Forli. Tam przyjął święcenia kapłańskie. Podczas uroczystości wygłosił kazanie. Wtedy dopiero franciszkanie zauważyli, jakim znakomitym mówcą jest Antoni i jak głęboką posiadł wiedzę.
Został wędrownym kaznodzieją. Przez kilka lat głosił słowo Boże i zwalczał błędy w północnych Włoszech i południowej Francji. Został tez wykładowcą teologii. Przez trzy lata był prowincjałem Romanii, ale zrezygnował z tego urzędu.
W 1230 roku udał się do Padwy. Spośród kazań, które tam wygłosił, najsłynniejsze są te wygłoszone w Wielkim Poście 1231 roku. Wyczerpany pracą udał się do Camposampiero, franciszkańskiego klasztoru w pobliżu Padwy. W czerwcu postanowił wrócić do Padwy. Zmarł w drodze do miasta, 13 czerwca 1231 roku” - cytowane za www.franciszkanie-warszawa.pl
Św. Antoni jest między innymi patronem rzeczy zgubionych czy ukradzionych.
