Homilia – Przemienienie Pańskie – Rozpoczęcie 35 Pielgrzymki Diecezji Płockiej na Jasną Górę – 6 sierpnia 2016 r.

Umiłowani w Chrystusie Bracia i Siostry, zgromadzeni w tej porannej godzinie w Płockiej Bazylice Katedralnej! Drodzy Pielgrzymi wyruszający na Jasnogórski szlak!

Jakże niezwykłe chwile dane nam było przeżywać w ostatnim czasie!

- Najpierw widzieliśmy tysiące diecezjan zgromadzonych w kościołach, aby pokłonić się Maryi, która w znaku świętej Ikony Jasnogórskiej nawiedzała nasze parafie. Wielu patrzyło w Jej Matczyne oczy szukając w nich wsparcia i pomocy na trudne chwile codziennego życia. Wielu podejmowało dobre postanowienia przemiany i powrotu do Chrystusa – Jej Syna.

- Później rozpoczęliśmy Rok Miłosierdzia, tak mocno uświadamiający nam prawdę o nieskończonej dobroci Boga pochylającego się nad każdym człowiekiem.

- W ostatnich wreszcie dniach mogliśmy zanurzyć się w oceanie radosnej wiary milionów młodych ludzi, którzy przybyli do naszego kraju, aby przeżyć Światowe Dni Młodzieży. Z śpiewem na ustach tańczyli na ulicach naszych miast, wyznając, że Jezus jest prawdziwym Panem i Bogiem. W skupieniu wpatrywali się w Niego, adorując Najświętszy Sakrament. Z uwagą wsłuchiwali się w głos Piotra naszych czasów – papieża Franciszka. W modlitwie zawierzali Panu nie tylko swoją młodość, ale także losy całego Kościoła i świata.

Tak! Bez wątpienia Dobry Bóg obdarzył nas wielką łaską: pozwolił przeżyć niezwykłe wydarzenia, pozwolił w nich uczestniczyć – czy to bezpośrednio, czy za pośrednictwem mediów. W jakim celu to zrobił? Odpowiedź na to pytanie daje dzisiejsze Święto Przemienienia.

Moi Drodzy! Wysłuchana przed chwilą Ewangelia prowadzi nas razem z Chrystusem, Piotrem, Jakubem i Janem na górę Tabor. Tam Jezus przemienił się wobec swoich Apostołów. Jego twarz zajaśniała jak słońce, a szaty stały się olśniewająco białe. O tym, jak ważne było to zdarzenie, świadczy fakt, że jego szczegółowy opis umieścili wszyscy synoptycy: św. Mateusz (Mt 17,1-9), św. Marek (Mk 9,1-8) i św. Łukasz (Łk 9,28-36).

Termin: „Przemienienie Pańskie”, którym się obecnie posługujemy, nie do końca odpowiada greckiemu słowu metemorfothe używanemu w Ewangelii (por. Mk 9,2). Słowo „przemienienie” oznacza bowiem zjawisko zewnętrzne, gdy tymczasem słowo greckie ma o wiele głębsze znaczenie - dotyka samej istoty zjawiska. Należałoby więc tłumaczyć, że na górze Tabor Chrystus okazał się Tym, kim jest w swojej naturze i istocie - Synem Bożym.

Przemienienie Jezusa pozwoliło Apostołom zrozumieć, jak niepełne były ich wyobrażenia o Mistrzu z Nazaretu za którym poszli. Chrystus przemienił się na ich oczach, aby w dniach próby ich wiara w Niego się nie zachwiała.

Umiłowani! Tak, jak wydarzenie z Góry Tabor umocniło wiarę uczniów, tak wydarzenia, które przeżywaliśmy w ostatnim czasie „zostały nam dane”, aby umocnić naszą wiarę. Pan Bóg przyszedł do nas w tych niezwykłych chwilach, aby nas obdarzać swoimi łaskami, swoją miłością, swoim Miłosierdziem. Przyszedł, aby pomóc nam stawać się „Miłosiernymi, jak Ojciec”.

Za to wszystko chcemy Mu dziękować i śpiewać pieśń chwały, wołając za Piotrem Apostołem: „Panie jak dobrze, że tu jesteśmy!”

Szczególnym wyrazem wdzięczności wobec Jezusa i Jego Matki, za wielkie dzieła, jakie dla nas czynią, jest trud pielgrzymiej drogi, na którą wyruszą dzisiaj pątnicy z naszej płockiej diecezji.

Drodzy Pielgrzymi! Już za chwilę rozpoczniecie swoje wędrowanie na „Jasnogórski Szczyt Przemienienia”. Poniesiecie ze sobą nie tylko plecaki wypełnione niezbędnymi rzeczami, ale także serca umocnione łaską wiary płynącą z ostatnich wydarzeń, które stały się naszym udziałem. Jestem przekonany, że w Waszych pielgrzymich sercach znajdzie się wiele różnych intencji, które zechcecie przedstawić Jasnogórskiej Matce.

Proszę Was, aby kolejne dni wędrówki i samo spotkanie z Maryją, miały także charakter dziękczynienia. Przez ręce Maryi podziękujcie Dobremu Bogu:

- za to, że godnie i owocnie pozwolił całej naszej wspólnocie diecezjalnej przeżyć czas Nawiedzenia poszczególnych parafii przez Matkę Najświętszą w Znaku Jasnogórskiej Ikony;

- podziękujcie za Rok Miłosierdzia, który uświadamia nam wszystkim niezgłębioną dobroć Boga i pozwala z niej czerpać;

- podziękujcie za wizytę Ojca Świętego – Franciszka, który umocnił nas swoim słowem i swoim milczeniem;

- podziękujcie wreszcie za Światowe Dni Młodzieży, które dla wielu stały się autentycznym czasem przemieniania i powrotu do Jezusa.   

Siostry i Bracia!Umiłowani Pątnicy! Wędrując na Jasną Górę, nie zapomnijcie, że razem z wami będzie szedł sam Jezus – tak samo, jak wchodził na górę Tabor razem z Piotrem, Jakubem i Janem. Dzięki temu, czego doświadczyli, Apostołowie zeszli z tej góry umocnieni. Wierzę, że z wami, Kochani, będzie podobnie. Niech to spotkanie z Matką Jezusa – tym razem w Jej Jasnogórskim przybytku – pomoże Wam być miłosiernymi, jak Ojciec nasz Niebieski. Amen.