Homilia Mariawici - zakończenie Tygodnia Ekumenicznego w Płock - 25.01.2014
1. Kiedy wraz z Księdzem Biskupem Naczelnym oraz z Księżmi Eliaszem i Mateuszem otwieraliśmy tegoroczny Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan w Płocku, była śnieżna, choć dość ciepła sobota. Dzisiejsza sobota jest nie tylko śnieżna, ale także mroźna. Tak jednak każe nasza płocka „ekumeniczna tradycja” – odkąd tu do Was, do Mariawickiej Świątyni Miłosierdzia i Miłości, przybywam na zakończenie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan, jest zawsze siarczysty mróz. W ten sposób sama aura niemal zmusza nas do tego, żebyśmy pytali siebie wraz ze św. Pawłem Apostołem: „Czyż Chrystus jest podzielony?” (jak wiecie, słowa te były hasłem tegorocznego Tygodnia). Żebyśmy pytali się: czy podejmujemy dość wysiłków w poszukiwaniu utraconej jedności? Czy nam na niej zależy? Czy szukamy w miłości prawdy o nas? Czy nie jesteśmy na swoim punkcie przewrażliwieni? Czy chętnie odpowiadamy na inicjatywy ekumeniczne, choćby bardzo skromne, naszych braci i sióstr z siostrzanych Kościołów?
2. „Czyż Chrystus jest podzielony?” – pyta się nas już z tamtej strony życia niedawno zmarły ks. biskup Roman Nowak, jeden z pionierów płockiej ekumenii, który tyle razy tu, na tym nabożeństwie, był i mu przewodniczył. W Płocku pamiętamy i przypominaliśmy o tym szczególnie w miniony poniedziałek, że śp. Biskup Roman był pierwszym biskupem mariawickim, który po dziewięćdziesięciu latach od bolesnego podziału, w niedzielę 21 stycznia 1996 roku, wziął udział w płockiej katedrze w Eucharystii o Jedność Chrześcijan, a rok później przewodniczył oficjalnej Delegacji Mariawickiej, uczestniczącej we Mszy Świętej, którą sprawował w Bazylice Katedralnej Biskup Zygmunt Kamiński. Wielu obecnym na tej Mszy pozostało w pamięci niezwykle serdeczne przesłanie, które śp. Ksiądz Biskup skierował wtedy do katolików. Tego rodzaju postacie Waszego Kościoła, jak biskup Roman, jak niedawno zmarły ciepły i serdeczny kapłan Łukasz, jak kapłan Paweł (wiem, że w święto nawrócenia św. Pawła, czyli dzisiaj, ksiądz profesor obchodził zawsze swoje szczególne, osobiste święto) – tego rodzaju ludzie, powtarzam, sprawili, że – mimo niesprzyjającej aury – w trakcie naszej wspólnej, ufnej modlitwy eucharystycznej tu, w katedrze, i potem podczas serdecznej i sutej agapy w klasztornym refektarzu przeżywamy już przedsmak tej jedności, którą – za łaską Ducha Świętego – kiedyś, może już niedługo, odzyskamy.
3. „Czyż Chrystus jest podzielony?” – pytają nas prześladowani za wiarę chrześcijanie syryjscy, o których w tym Tygodniu zobowiązaliśmy się szczególnie pamiętać. Są to przede wszystkim chrześcijanie prawosławni, ale na tamtych terenach podziały uczniów Chrystusa są o wiele mniejsze niż u nas, tym bardziej, że krew za wyznawanie tej samej Ewangelii przelali tam już: i dwaj biskupi prawosławni, i tysiące mniszek, mnichów i świeckich, i duchowni katoliccy. Jest wśród nich między innymi ks. Paolo Dall'Oglio, jezuita, odnowiciel starożytnego klasztoru Mar Musa na pustyni w pobliżu Damaszku, gdzie przeżył swoje nawrócenie św. Paweł. W ekumenicznym klasztorze ojca Pawła Dall’Oglio żyją mniszki i mnisi prawosławni, katoliccy, chaldejscy, po prostu – chrześcijanki i chrześcijanie.
4. „Czyż Chrystus jest podzielony?” – pytali się z pewnością Papież Franciszek i Patriarcha Ekumeniczny Konstantynopola Bartłomiej, gdy w 50. rocznicę niezapomnianego spotkania Patriarchy Atenagorasa i Papieża Pawła VI, postanowili odnowić przymierze jedności pomiędzy Kościołem katolickim i Kościołami prawosławnymi i spotkać się 26 maja tego roku w Bazylice Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Jakiś przedsmak tego spotkania mieliśmy wczoraj w cerkwi prawosławnej, a później podczas agapy na plebanii u księdza Eliasza, gdy przy blinach i wspólnym śpiewie przeżywaliśmy chwile naprawdę bliskiego braterstwa.
5. „Czyż Chrystus jest podzielony?” – pytali się z pewnością ojcowie II Soboru Watykańskiego, gdy 21 listopada 1964 roku, a więc pół wieku temu, uchwalali „Dekret o ekumenizmie”. Czy nie jest wymowny jest fakt, że rocznicę tę przypomniał nam, płockim katolikom, Biskup Naczelny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w swojej homilii na rozpoczęcie tegorocznego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan w kościele św. Jana Chrzcielna?
6. „Czyż Chrystus jest podzielony?” – pytali się z pewnością twórcy niezwykle głębokiego dokumentu, zatytułowanego „Od konfliktu do komunii”, przygotowanego przez teologów ewangelickich i katolickich jako podstawa dla ekumenicznego upamiętnienia pięćsetlecia Reformacji w roku 2017. Otrzymaliśmy go podczas głębokiego, braterskiego nabożeństwa w kościele ewangelickim w miniony wtorek. Otrzymaliśmy wtedy także cenny reprint pierwszego przekładu na język polski Ewangelii według św. Mateusza, którego dokonał związany z podpłockim Murzynowem ewangelik Stanisław (dlatego właśnie Murzynowskim zwany). Reprint ten, wydany staraniem Pani Hanny Witt-Pasztowej, której za ten dar i zasługi dla ekumenii, nie tylko lokalnej, szczerze dziękujemy, znalazł się w czwartek, wraz z Biblią Księdza Jakuba Wujka, na ołtarzu naszej seminaryjnej kaplicy podczas wymownego nabożeństwa słowa Bożego. Bóg zapłać!
7. Zakończmy, Umiłowani, modlitwą: Chryste, nasz Panie i Zbawco, posłany, aby ubogim zwiastować Dobrą Nowinę, więźniom uwolnienie i niewidomym przejrzenie, a wszystkim - miłosierdzie, na koniec tych pięknych dni wyznajemy: Ty jesteś naszym Panem i Bogiem, Ty jesteś Źródłem i Pełnią naszego życia, Ty jesteś Głową Ciała Kościoła, - jesteś, żyjesz i królujesz niepodzielony na wieki wieków. Amen.