Homilia - Jubileusz Zespołu Szkół w Modlinie Twierdzy – 3 VI 2015

1. Siostry i Bracia w Chrystusie! Do Jezusa podeszli saduceusze. Podeszli i zadali Mu pytanie, trudne pytanie, pytanie dotyczące życia wiecznego. A Jezus popatrzył na nich i powiedział: "Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej?" (Mk 12,25) Saduceusze błądzili, ponieważ nie rozumieli: nie rozumieli pisma i nie rozumieli Bożych zamysłów.

- Jakże często, także dzisiaj, brak zrozumienia jest przyczyną wielorakich ludzkich dylematów!

- Jakże często brak zrozumienia jakiegoś problemu powoduje zagubienie człowieka!

- Jakże często brak zrozumienia w kontaktach międzyludzkich prowadzi do konfliktów i sporów!

- Jakże często brak zrozumienia określonej kwestii, jest przyczyną ludzkich nieszczęść i niepowodzeń!

Brak zrozumienia...

2. Kochani moi! Cieszę się niezmiernie, że dane mi jest dzisiaj, razem z Wami, świętować 85 lat istnienia instytucji, która stoi na pierwszej linii frontu walki z wielorakim "brakiem zrozumienia". Bo przecież szkoła to rzeczywistość, która uczy rozumieć, uczy myśleć, uczy rozwiązywać problemy i jednocześnie wychowuje do  coraz lepszego pojmowania człowieka i świata, w którym on żyje.

Wasza szkoła – Drodzy Moi - robi to już od 85 lat: od 1 października 1930 roku, kiedy to zainicjowała swoją działalność jako III (trzy) klasowa Szkoła Powszechna Rodziny Wojskowej, z kierownikiem panią Zofią Belską. Osiem lat później zaczęła funkcjonować jako VII klasowa Publiczna Szkoła Powszechna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Modlinie Twierdzy.

Pracujący tutaj nauczyciele, przez te wszystkie lata istnienia placówki, kształcili kolejne pokolenia młodych ludzi, stanowiących tę rzeczywistość, której na imię "Polska". Wiedząc, jak ważne jest to, co robią, nie zaprzestali swojej działalności nawet w trudnych latach okupacji prowadząc tajne nauczanie. Obchodząc dzisiejszy jubileusz, nie sposób nie wspomnieć o tym, że część uczniów i nauczycieli w czasie wojny uczestniczyła w walce z okupantem, niejednokrotnie oddając życie, tak jak historyk - podporucznik Józef Kaszewski, który zginął jako obrońca Twierdzy Modlin.

3. Moi Drodzy! Dlaczego wspominam te - tak przecież dawne - wydarzenia? Ponieważ święto szkoły to jednocześnie święto wszystkich, którzy w jej murach uczyli się bądź pracowali:

- święto tych, którzy odeszli już do Pana: zarówno wśród nauczycieli, jak i uczniów,

- święto nauczycieli emerytowanych,

- święto wszystkich absolwentów,

- święto wszystkich rodzin i całej tutejszej społeczności.

Tak! To jest także święto całej lokalnej wspólnoty, bo przecież jej przyszłość zależy od tego, jaka będzie młodzież kształcąca się w Zespole Szkół w Nowym Dworze Mazowieckim. Przyszłość tej wspólnoty zależy od tego, jak dobrze uczniowie zdobywający w tej szkole wykształcenie, nauczą się rozumieć: stawiać mądre pytania i szukać głębokich odpowiedzi. Wszakże człowiek nie jest jedynie homo loquens - istotą mówiącą - jak chcieli starożytni retorzy, ale jest przede wszystkim homo sapiens - istotą, która myśli: Myśli. Rozumuje. Wybiera. Szuka. Potrafi kochać. Słucha swojego serca i słucha Boga, którzy w tym sercu przemawia.

4. "Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej?" (Mk 12,25) - pytał Jezus saduceuszów. Oni nie rozumieli! Nie rozumieli i dlatego nie potrafili pojąć Bożej mocy. Aby odnaleźć Boga, potrzebne jest bowiem szczere i autentyczne szukanie prawdy - szukanie rozumienia.

Św. Jan Paweł II w pierwszych słowach encykliki Fides et ratio, tak pisał: Wiara i rozum (Fides et ratio) są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy. Sam Bóg zaszczepił w ludzkim sercu pragnienie poznania prawdy, którego ostatecznym celem jest poznanie Jego samego, aby człowiek — poznając Go i miłując — mógł dotrzeć także do pełnej prawdy o sobie.

5. Szanowna dyrekcjo, Drodzy Nauczyciele! Siostry i Bracia w Chrystusie! Wasza szkoła, od 85 lat realizuje misję wychowywania i kształcenia kolejnych pokoleń Polaków. Przyczyniając się do poszerzania horyzontów intelektualnych, placówka ta prowadzi jednocześnie swoich wychowanków do odkrywania prawdy. A odkrywanie prawdy, jawi się jako istotny warunek na drodze odkrywania Boga i Jego mocy.

Dziękując zatem za zaproszenie do wzięcia udziału w tym dzisiejszym święcie, jednocześnie wyrażam moją ogromną wdzięczność za wieloletnią działalność edukacyjną i wychowawczą, która kładła swoiste podwaliny także pod budowanie relacji z Bogiem - Stworzycielem świata i Chrystusem - Zbawicielem człowieka. Bo przecież: wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.

W dniu tego pięknego święta Państwa Szkoły, życzę wszystkim nauczycielom, uczniom, pracownikom i każdemu z nas tu obecnych, byśmy szukając zrozumienia świata i naszego miejsca w tym świecie, nie przestawali powtarzać za Psalmistą:

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,

naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.

Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,

Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję. Amen.