Uczestnikom dzisiejszej uroczystości, Ewangelia przypomina wydarzenie spod Cezarei Filipowej. Na pytanie skierowane do uczniów: „A wy za kogo Mnie uważacie?”, Szymon Piotr odpowiedział: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga Żywego”. Jezus odpowiedział mu: „Błogosławiony jesteś Szymonie, synu Jony... Otóż i Ja tobie powiadam: „Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój”.

W języku Pisma świętego serce oznacza wnętrze człowieka. Oprócz uczuć jest miejscem wspomnień, myśli, zamiarów, decyzji. Serce jest siedliskiem świadomej, rozumnej i wolnej osobowości człowieka, ale też i tajemniczej działalności Boga oraz spotkania z Nim. Jezus chciał mieć ludzkie serce! Pragnął nim kochać Boga – Ojca i ludzi. Tak ukazuje Serce Jezusa dzisiejsza uroczystość. Zgodnie z jej treścią, Serce Jezusa oznacza pełna miłość wobec Ojca i ludzi oraz płynące z niej decyzje: posłuszeństwo wobec Ojca i ofiara życia dla zbawienia człowieka.

Święto Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa jest, dzięki procesji z Najświętszym  Sakramentem, zewnętrznym uzmysłowieniem miłości, jaką Chrystus ukochał ludzi. Przyjął ludzkie ciało, by na ludzki sposób opowiedzieć i unaocznić Miłość (Bóg jest Miłością) jako źródło życia, by spożywających Go, przemienić w siebie, ( zob. „Bóg stał się kiedyś jednym z nas”).  Stawanie się Tym, co spożywamy powinno stać się regułą naszej pobożności  eucharystycznej. Jezus z poziomu zewnętrznych znaków uroczystości Jego Najświętszego Ciała i Krwi chce przejść na poziom życia: „Stań się Tym, co spożywasz” (kard. Ryś).

W Piśmie świętym nie spotyka się terminu „Trójca”. Tym bardziej nie występuje też sformułowanie: „jeden Bóg w trzech osobach”. Najbardziej istotne misterium Boga jest objawione nie w słowach, lecz w faktach.