Święcieniec, Parafia pw. św. Wincentego i Anastazego

W połowie XV w., gdy w Miszewie istniały dwa kościoły parafialne, zaczęto je nazywać od wezwań kościołów. Było więc Miszewo Wszystkich Świętych i Miszewo św. Wincentego. Z tej nazwy wykształciła się pod koniec XV w. nazwa Święcieniec. Ta część Miszewa stanowiła w XV w. własność kapituły płockiej. Parafia pod wezwaniem świętych Wincentego i Anastazego powstała najpóźniej na początku XIV w. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi jednak dopiero z r. 1448, z okazji sporu ówczesnego rektora kościoła, kanonika Ścibora z Gościeńczyc, późniejszego biskupa płockiego, z wikariuszem Janem. Ok. 1600 r. świątynia została częściowo przebudowana. Z wizytacji z 1716 r. wiadomo, że kościół był w fatalnym stanie, a reperację sfinansował Aleksy Kośniński vel Kosińki. Mimo to uległ on zniszczeniu na początku XVIII w.

Obecny kościół, również drewniany, o konstrukcji zrębowej, został zbudowany przez ks. Józefa Bratkowskiego, kanonika płockiego, ok. 1724 r. Wizytacja z 1779 r. stwierdza, że świątynia wymaga kapitalnego remontu, który przeprowadzono dopiero w 1853 i 1886 r. Obecny kształt nadano jej w 1905 r. staraniem ks. Ludwika Rytla, który był potem w gronie pierwszych mariawitów w diecezji płockiej. W 1906 r. kościół przejęli, powstający w tym czasie, mariawici, którzy najpierw przenieśli się do niewielkiej kaplicy, a następnie w 1907 r. wybudowali własny kościół w Pepłowie, przy którym utworzyli istniejącą do dziś parafię Nawiedzenia św. Elżbiety przez Najświętszą Maryję Pannę.

Kościół jest orientowany, drewniany, konstrukcji zrębowej, oszalowany. Wnętrze przykryte stropem. Wyposażenie kościoła stanowią trzy XVIII-wieczne ołtarze barokowe oraz XVIII-wieczna chrzcielnica. W 1956 r. płaski strop pokryto polichromią. Pięciogłosowe organy sprawiono w 1902 r., na stole gry plakietka o treści: „Dominik Biernacki Dobrzyń n/Wisłą”.

W czasie wojny, do czasu aresztowania w 1943 r., parafią administrował ks. Aleksander Wielgolaski, którego wywieziono do Dachau. Powrócił on do parafii po wojnie. Od 1943 r. częściową opiekę duszpasterską sprawował w Święcieńcu ks. Zygmunt Sosnowski z Miszewa Murowanego.

W latach sześćdziesiątych XX w. świątynię remontował ks. Stanisław Kossakowski, a po roku 2000, staraniem ks. proboszcza Waldemara Obrębskiego, pokryto blachą dach i wieżę kościoła (2013-2014), a jego elewację poddano renowacji poprzez piaskowanie i malowanie. Powstał również nowy chodnik procesyjny wokół kościoła, cmentarz parafialny zyskał solidne ogrodzenie i polbruk na głównych alejkach.