29 V 2022 Wniebowstąpienie Pańskie Dz 1,1-11; Łk 24,46-53

Niebo jest otwarte

Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego jest obchodzona 40. dnia po Zmartwychwstaniu Chrystusa. Ze względu na to, że czwartek jest dniem pracy obchodzi się ją w siódmą niedzielę wielkanocną. Łukasz Ewangelista dwukrotnie relacjonuje wstąpienie Jezusa do nieba: w Ewangelii (24,46-53) i obszerniej w Dziejach Apostolskich (Dz 1,1-11).

Według relacji Dziejów, Jezus po zmartwychwstaniu „ przez czterdzieści dni zjawiał się im (apostołom) i mówił o królestwie Bożym. Gdy zasiedli do wspólnego posiłku, nakazał im: „Nie opuszczajcie Jerozolimy, ale oczekujcie spełnienia się obietnicy Ojca, o której wam mówiłem: Jan chrzcił wodą, wy zaś wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym” (Dz 1,3-5). „Potem poprowadził ich za miasto w kierunku Betanii. Podniósł rece i błogosławił ich. A podczas błogosławieństwa oddalił się od nich i został uniesiony do Nieba” (Łk 24,50-51) Obłok zabrał Go im sprzed oczu, a oni uporczywie wpatrywali sie w niebo. „Wtedy stanęli przy nich dwaj mężczyźni ubrani na biało i powiedzieli: „Galilejczycy, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Jezus został wzięty spomiędzy was do nieba, ale przyjdzie tak samo, jak Go widzieliście idącego do nieba” (Dz 1,10-11).).

Wniebowstąpienie Chrystusa jest istotnie związane z Jego zmartwychwstaniem. Podkreślają to Ewangelie Marka (rok B) i Łukasza (rok C). Obaj wiążą powrót Chrystusa do Ojca z wydarzeniem paschalnym, przedstawiając zmartwychwstanie i wniebowstąpienie jako jedność uwielbienia i wyniesienia Pana do chwały.

Jeszcze bardziej niż samo wydarzenie, w uroczystość Wniebowstąpienia sprawowane jest misterium dopełniające Paschę w całym Ciele Chrystusa: „Zjednoczeni z całym Kościołem, uroczyście obchodzimy święty dzień, w którym nasz Pan, Twój Syn Jednorodzony, wyniósł do chwały po Twojej prawicy, zjednoczoną ze sobą ludzką naturę” (I ME). „On po swoim zmartwychwstaniu ... wzniósł się do nieba, aby dać nam udział w swoim bóstwie” (2 pref. o Wnieb.). Człowieczeństwo Jezusa jest przyodziane w chwałę Ojca, ale Chrystus chwalebny „przebywa” między swymi ukazując się dla utrwalenia ich wiary. Mówił Piotr apostoł w domu Korneliusza: „Bóg pozwolił Mu ukazywać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po zmartwychwstaniu” (Dz 10,41). 4o dni po zmartwychwstaniu to czas radości ze zwycięstwa Chrystusa oraz z udziału w Jego chwale. Mówił św. Augustyn: „Chrystus wstąpił do nieba, ale nie odszedł od nas. Tak i my, już tam jesteśmy razem z Nim”.