24 V Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego

Kiedy miało miejsce wniebowstąpienie Jezusa, którego pamiątkę świętujemy 40 dni po Wielkanocy? Przegląd tekstów Nowego Testamentu daje okazję do zamyślenia. W Ewangelii Mateusza nie znajdujemy na ten temat żadnej wzmianki. Marek relacjonując ukazywanie się Jezusa w dniu zmartwychwstania, dodaje: „A gdy Pan Jezus do nich to powiedział, został wzięty do nieba i zasiadł po prawej stronie Boga” (16,19). Łukasz relacjonuje także ukazywanie sie Zmartwychwstałego w dniu Paschy („tego samego dnia”) i kończy: „Potem poprowadził ich za miasto w kierunku Betanii. Podniósł ręce i błogosławił ich. A podczas błogosławieństwa oddalił się od nich i został uniesiony do nieba” (24,50-51). W Ewangelii spisanej przez Łukasza, wniebowstąpienie dokonało się w dniu Paschy. Jan w swej Ewangelii nie pisze o wniebowstąpieniu.

Kiedy miało miejsce wniebowstąpienie Jezusa, którego pamiątkę świętujemy 40 dni po Wielkanocy? Przegląd tekstów Nowego Testamentu daje okazję do zamyślenia. W Ewangelii Mateusza nie znajdujemy na ten temat żadnej wzmianki. Marek relacjonując ukazywanie się Jezusa w dniu zmartwychwstania, dodaje: „A gdy Pan Jezus do nich to powiedział, został wzięty do nieba i zasiadł po prawej stronie Boga” (16,19). Łukasz relacjonuje także ukazywanie sie Zmartwychwstałego w dniu Paschy („tego samego dnia”) i kończy: „Potem poprowadził ich za miasto w kierunku Betanii. Podniósł ręce i błogosławił ich. A podczas błogosławieństwa oddalił się od nich i został uniesiony do nieba” (24,50-51). W Ewangelii spisanej przez Łukasza, wniebowstąpienie dokonało się w dniu Paschy. Jan w swej Ewangelii nie pisze o wniebowstąpieniu.
Jedynie Dzieje Apostolskie  Szerzej o wniebowstąpieniu Jezusa i okolicznościach towarzyszących, opowiadają Dzieje Apostolskie (1,1-11). Ta relacja kontrastuje z krótkimi wzmiankami Marka i Łukasza. Czytamy bowiem: „A kiedy to powiedział, zobaczyli jak uniósł się w górę, a obłok zabrał Go im sprzed oczu. Uporczywie wpatrywali się w niebo, gdy On odchodził. Wtedy stanęli przy nich dwaj mężczyźni ubrani na biało i powiedzieli: „Galilejczycy, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Jezus został wzięty spomiędzy was do nieba, ale przyjdzie tak samo, jak Go widzieliście idącego do nieba”. Wg Dziejów  wniebowstąpienie nie dokonuje się w wieczór Paschy, lecz czterdzieści dni później. Zapatrzonym w niebo, gdy Jezus odchodził, „dwaj mężczyźni ubrani na biało powiedzieli: „Galilejczycy, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Jezus został wzięty spomiędzy was do nieba, ale przyjdzie tak samo, jak Go widzieliście idącego do nieba” (1,10).
Liturgia tego dnia przyjmuje tekst zapisany w Dziejach Apostolskich, lecz można i trzeba doszukiwać się prawdy historycznej i pytać jaka jest relacja między zmartwychwstaniem a wniebowstąpieniem. Przedstawiając historię święta i znaczenie, jakie Kościół mu nadaje w liturgii, pytanie jakie rodzi się z lektury tekstów ewangelicznych, jest możliwe i uzasadnione.
Św. Augustyn (+430) był zdania, że święta Wniebowstąpienia, Wielkanocy i Pięćdziesiątnicy, były ustanowione przez samych apostołów i obchodzone w całym Kościele. W rzeczywistości jednak święto Wniebowstąpienia rozszerzało się na Zachodzie, jak i na Wschodzie w latach 375 – 400. Święty papież Leon Wielki (440 – 461) poświęcił świętu dwie homilie, co między innymi wskazuje  na to, że w Rzymie obchodzono święto 40 dni po Wielkanocy. Żyjący prawie w tym samym czasie biskup Maksym z Turynu, celebrował Wniebowstąpienia Pana razem ze świętem Pięćdziesiątnicy. Według niego, te dwa wydarzenia powinny być świętowane razem w jedną niedzielę, bo niepodobna, by Chrystus po Wniebowstąpieniu miałby czekać dziesięć dni, by zesłać na Apostołów  Ducha Świętego. Kościół w Turynie prawdopodobnie przejął tradycję wschodnią, zapisaną w Nauce Dwunastu Apostołów. Skądinąd w wielu Kościołach wniebowstąpienie świętowano w dniu Pięćdziesiątnicy zamykając tym samym okres święta Wielkanocy. Trudno w chronologii podanej w Dziejach Apostolskich nie dostrzec symboliki związanej z cyfrą czterdzieści: np. czterdzieści dni potopu, czy czterdzieści dni postu Jezusa na pustyni. W końcu liturgia nie jest celebrowaniem rocznic, lecz misteriów zbawienia.  Wniebowstąpienie jest bardziej misterium niż wydarzeniem, czyzatem jest sens ustalać jego konkretny dzień?
W wiekach średnich w Rzymie w święto Wniebowstąpienia miały miejsce dwie procesje: rano, papież przechodził uroczyście z Bazyliki św. Piotra do Bazyliki św. Jana na Lateranie, w której odprawiał mszę. Po niej odbywała się druga procesja z Bazyliki na Lateranie do sanktuarium poza murami miasta. Przypuszczalnie miała ona na celu przywołać wspomnienie odejścia Chrystusa z tego świata, do sanktuarium niebieskiego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Dekretu ogólnego w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim wydanym przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 13 marca 2018 r. (dalej: Dekret) informuję, że:

  1. Administratorem Pani/Pana danych osobowych jest Diecezja Płocka z siedzibą przy ul. Tumskiej 3 w Płocku, reprezentowana przez Biskupa Płockiego;
  2. Inspektor ochrony danych w Diecezji Płockiej, tel. 24 262 26 40, e-mail: inspektor@diecezjaplocka.pl;
  3. Pani/Pana dane osobowe przetwarzane będą w celu zapewnienia bezpieczeństwa usług, celu informacyjnym oraz pomiarów statystycznych;
  4. Przetwarzanie danych jest niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora lub przez stronę trzecią, z wyjątkiem sytuacji, w których nadrzędny charakter wobec tych interesów mają interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą, wymagające ochrony danych osobowych, w szczególności, gdy osoba, której dane dotyczą, jest dzieckiem;
  5. Odbiorcą Pani/Pana danych osobowych jest Diecezja Płocka oraz Redaktor Strony.
  6. Pani/Pana dane osobowe nie będą przekazywane do publicznej kościelnej osoby prawnej mającej siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  7. Pani/Pana dane osobowe z uwagi na nasz uzasadniony interes będziemy przetwarzać do czasu ewentualnego zgłoszenia przez Pana/Panią skutecznego sprzeciwu;
  8. Posiada Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych oraz prawo ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania zgodnie z Dekretem;
  9. Ma Pani/Pan prawo wniesienia skargi do Kościelnego Inspektora Ochrony Danych (adres: Skwer kard. Stefana Wyszyńskiego 6, 01-015 Warszawa, e-mail: kiod@episkopat.pl), gdy uzna Pani/Pan, iż przetwarzanie danych osobowych Pani/Pana dotyczących narusza przepisy Dekretu;
  10. Przetwarzanie odbywa się w sposób zautomatyzowany, ale dane nie będą profilowane.

 


Opuść stronę