Uroczystości pogrzebowe ks. prał. Tadeusza Niestępskiego rozpoczęły się 23 lipca br. Mszą św. żałobną w kościele farnym w Przasnyszu, sprawowaną przez księży z dekanatu przasnyskiego. Z kolei w sobotę 24 lipca Mszy św. w intencji zmarłego kapłana przewodniczył bp Roman Marcinkowski. Przypomniał życiorys zmarłego księdza. Stwierdził, że życie jest pewnym egzaminem, jaki zdaje człowiek. Po śmierci człowiek powraca do źródła wszelkiego życia, jakim jest Bóg w Trójcy Jedyny.
- Śmierć kapłana stanowi okazję do refleksji nad istotą kapłaństwa. Bóg powołując do kapłaństwa obdarza zaufaniem, oczekuje, że wezwany stanie się jego skutecznym narzędziem. Kapłan jest świadkiem Chrystusa i niejako stając się samym Chrystusem, zastępuje Go przez swoją posługę - zaznaczył kaznodzieja.
Bp Marcinkowski podkreślił, że żaden człowiek nie żyje dla samego siebie, bez perspektywy na wieczność. Ludzie, którzy związali się z Chrystusem na śmierć i życie, nie istnieją i nie umierają dla siebie - żyją i umierają dla Chrystusa.
- Nie żyjemy po to, aby umierać, ale umieramy po to, aby żyć wiecznie. Kraina śmierci nie wyczerpuje naszego istnienia, życie jest tylko przedsionkiem, a śmierć progiem, za którym czeka kraina życia. Sam Jezus, który przeszedł przez krainę śmierci, zapewnia nas: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto wierzy we mnie, choćby i umarł, żyć będzie na wieki” (J 11,25-26) - zacytował biskup senior.
Po Mszy św. pogrzebowej trumna z ciałem ks. Niestępskiego została złożona w grobie na cmentarzu parafialnym w Przasnyszu.
W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyły władze samorządowe Przasnysza, poczty sztandarowe miejscowych szkół, księża z diecezji. Odczytano także list kondolencyjny od bp. Józefa Guzdka, biskupa polowego wojska polskiego.
Ks. Tadeusz Niestępski urodził się 26 lipca 1930 r. w Bobinie Grzybkach (parafia Płoniawy). Święcenia diakonatu przyjął 5 grudnia 1954 r. w Płocku, a święcenia kapłańskie 11 lutego 1956 r. w Płocku. Starszy brat Tadeusza - Jerzy ps. Jurand działał po wojnie w partyzantce, został zabity w 1945 r. podczas obławy Urzędu Bezpieczeństwa, za jego działalność prześladowano i represjonowano członków rodziny.
Ks. Niestępski pracował jako wikariusz w parafiach: Krasnosielc, Pułtusk, Gradzanowo, Strzegowo, Krzynowłoga Mała. Potem pełnił urząd proboszcza parafii Krzynowłoga Mała, Sanniki, Dzierzgowo. W Krzynowłodze Małej i Dzierzgowie przeprowadził prace remontowe, usuwając zniszczenia z czasów II wojny światowej; w Dzierzgowie prace wykonano według projektu słynnego prof. Wiktora Zina. Od 1966 r. był objęty aktywnym rozpracowaniem Służby Bezpieczeństwa w ramach akcji pod kryptonimem „Narcyz – 26”. Trwało to do roku 1989.
W roku 1980 ks. Niestępski został mianowany proboszczem parafii pw. św. Wojciecha w Przasnyszu. W tej parafii przeprowadził m.in. generalny remont kościoła, odnowił zabytkową dzwonnicę, zbudował plebanię oraz dom katechetyczny. Był pomysłodawcą i sekretarzem fundacji „Przasnyskie Liceum”, pomagającej zdolnym, ale niezamożnym licealistom. Był też administratorem parafii Węgra oraz Święte Miejsce. Pełnił funkcję kapelana w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym w Przasnyszu, a także kapelana policji. Podczas stanu wojennego zorganizował i kierował działalnością grup środowiskowych, służby zdrowia i nauczycieli.
Przez wiele lat duchowny pełnił obowiązki dziekana dekanatu przasnyskiego. W roku 1997 przeszedł na emeryturę. Przyznano mu kilka odznaczeń kościelnych: kanonika (1976), kanonika honorowego Kapituły Kolegiackiej Pułtuskiej (1997), kapelana Jego Świątobliwości (prałata - 2006). Ponadto otrzymał świecki medal za zasługi dla oświaty (1985), a Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej wyróżniło go statuetką „Przaśnika” (2008).
Ks. prał. Tadeusz Niestępski zmarł 19 lipca 2021 r. w Przasnyszu. Został pochowany na cmentarzu w Przasnyszu.