AKT ZAWIERZENIA PROCESU SYNODALNEGO MATCE BOŻEJ MAZOWIECKIEJ

Królowo równin Mazowsza, staję dziś przed Tobą z ludem Bożym tej diecezji, by kolejny raz, spoglądając na Twoje matczyne oblicze, zawierzyć nasze wsłuchiwanie się i usłyszenie tego, co mówi Duch do Kościoła, do tego, płockiego Kościoła. Ty, która poczęłaś przez przyjęcie Słowa, naucz nas wzajemnego słuchania. Wyproś nam u Twego Syna, Słowa Prawdy i Życia, by był także naszą Drogą, nie tylko w czasie Procesu Synodalnego.
Monstra te esse Matrem! Okaż, żeś jest Matką biskupów, kapłanów, diakonów i alumnów, którzy od tylu wieków patrzą na Twoją postać w tym ołtarzu, nazywanym kapłańskim, byśmy umieli wędrować razem z ludem, towarzyszyli mu i nie szczędzili dla niego czasu.
Monstra te esse Matrem! Okaż, żeś jest Matką sióstr i braci zakonnych, osób konsekrowanych, którzy proszą Ciebie o pomoc w codziennej wierności danemu Bogu słowu.
Monstra te esse Matrem! Okaż, żeś jest Matką małżeństw i rodzin, by czuli Twoje macierzyńskie wsparcie wśród radości i smutków życia codziennego; uproś u swego Syna, by prowadził matki i ojców śladami milczącego św. Józefa, Oblubieńca Twego, który mówił czynami.
Monstra te esse Matrem! Okaż, żeś jest Matką chorych i cierpiących, seniorów i terminalnie chorych, przybitych ciemnością pandemii, zrezygnowanych i przejętych zbyt wieloma trudami codzienności, przytul ich do swego serca, które bije rytmem Bożej miłości.
Monstra te esse Matrem! Okaż, żeś jest Matką związków nieregularnych, osób rozwiedzionych i żyjących samotnie, wykluczonych i odrzuconych przez braci i siostry, abyśmy każdego dnia na nowo wychodzili na peryferie parafii, miejsc pracy, szkół, miast i wsi, szukając tych, w których najbardziej odbija się Oblicze Twojego cierpiącego Syna.
Monstra te esse Matrem! Okaż, żeś jest Matką dzieci i młodzieży w ich pięknym czasie wzrastania w latach i łasce, w ich trudnych decyzjach młodzieńczych, w okresie szalonych zainteresowań i rozbujałych emocji, gdy fascynują się nauką, a nierzadko zagłuszają w sobie pytania o wiarę, aby z Twoją pomocą nie zatracili wrażliwości na prawdę, dobro i piękno, by sercem i rozumem szukali, stawiali pytania i uczciwie żyli na chwałę Boga.
Monstra te esse Matrem! Okaż, żeś jest Matką także tych, którzy w nic nie wierzą, nikomu nie ufają i przed nikim nie chcą otworzyć swego serca, niech Pan leczy ich słuch i podsyca naszą wrażliwość na chwile, w których możemy ich spotkać i z szacunkiem opowiedzieć Ewangelię nadziei.
Monstra te esse Matrem! Okaż, żeś jest Matką naszej historii i dziejów. Tobie zawierzano już czterdzieści trzy synody diecezji płockiej, dlatego dziś, na progu Procesu Synodalnego, i my oddajemy Ci ten czas, byś wraz z nami szła drogą Kościoła synodalnego, Kościoła służby, zasłuchanego w głos Boga i braci, głos Ojca Świętego i Kolegium Biskupów.
Monstra te esse Matrem! „Okaż, żeś jest Matką, wzrusz modłami swymi Tego, co Twym Synem zechciał być na ziemi”.
W. Amen.