30 kwietnia 2000 roku kaplica w klasztorze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia przy Starym Rynku w Płocku - stała się diecezjalnym Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. To tam 22 lutego 1931 roku św. siostra Faustyna Kowalska zobaczyła Jezusa w obrazie „Jezu, ufam Tobie”. Z okazji 20. rocznicy w sanktuarium wieczorem sprawowana była Eucharystia, której przewodniczył biskup pomocniczy Mirosław Milewski.
W homilii zaznaczył, że w czasach, gdy świat przede wszystkim zajęty jest leczeniem i szpitalami, zgromadzono się w najważniejszym „szpitalu duchowym” Płocka, diecezji i Polski. To w tym miejscu „Boże Miłosierdzie się zaczęło”. Do sanktuarium w Płocku – „miasta na świetlistym szlaku”, przybywają liczne pielgrzymki. Jezusowi Miłosiernemu i św. siostrze Faustynie wierni powierzają swoje smutki i radości, adorują Najświętszy Sakrament, spowiadają się, modlą Koronką do Miłosierdzia Bożego czy na różańcu.
Biskup zaznaczył, że różnie interpretuje się Boże Miłosierdzie, mówi się na przykład, że jest ono czymś „ponad, poza i nad wszystkim”, że jest niepojęte. Św. Faustyna Kowalska, apostołka Bożego Miłosierdzia, w swojej klasztornej celi została uderzona niezwykłym światłem, które wypłynęło z serca Chrystusa. Jej dusza była przejętą bojaźnią i radością zarazem. Zrozumiała, że „Boże Miłosierdzie jest sposobem, w jaki Bóg przebacza”.
Kaznodzieja przytoczył także słowa papieża Franciszka, że Miłosierdzie Boga, to „wielkie światło miłości”. Wierni są zobowiązani do jego szerzenia miłosierdzia: „Kościół (…) ma obowiązek odwoływać się do Boga miłosierdzia <wołaniem wielkim>” (encyklika Jana Pawła II „Dives in Misericodia”, 15).
Bp Milewski podziękował także wszystkim, którzy na co dzień dbają o to „międzynarodowe sanktuarium”: siostrom ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia z s. Mirosławą Ratter, posługującym księżom, ks. rektorowi Tomaszowi Brzezińskiemu. Podziękował też za prowadzone dzieło rozbudowy sanktuarium.
Tego dnia w płockim sanktuarium wspominano także 20. rocznicę kilku innych wydarzeń: ustanowienia Niedzieli Bożego Miłosierdzia, kanonizacji św. Faustyny, zakończenia peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego w diecezji. Przypomniano też 90. rocznicę przybycia s. Faustyny do Płocka (była w Płocku w latach 1930-1932).
***
Św. siostra Faustyna Kowalska (1905-1938) w 1930 r. zamieszkała w klasztorze w Płocku. Dnia 22 lutego 1931 r. po raz pierwszy ujrzała Jezusa Miłosiernego w obrazie „Jezu, ufam Tobie”, usłyszała polecenie namalowania obrazu i ustanowienia święta Bożego Miłosierdzia. Wydarzenie to opisała w swoim „Dzienniczku” (47-49). Zanotowała też obietnice łask dla ludzi czczących Boże Miłosierdzie” (Dz. 699).
Na terenie klasztoru Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia przy Starym Rynku 14/18 dnia 30 kwietnia 2000 roku, w dniu kanonizacji s. Faustyny, erygowano Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, jako sanktuarium diecezjalne. Biskup Stanisław Wielgus w dekrecie napisał, że sanktuarium powstało, aby „ożywiać wiarę, prosić o dar miłosierdzia Bożego, modlić się za grzeszników i wypraszać łaski dla siebie i dla całego świata”.
W sanktuarium znajduje się obraz Jezusa Miłosiernego i relikwie św. Faustyny. Miejsce to odwiedzają pielgrzymi z Polski i całego świata, rocznie około 14-15 tysięcy osób. W ciągu minionych 8 lat w miejscu objawień modlili się pielgrzymi z 74 krajów.
Trwa kompleksowa rozbudowa sanktuarium. Docelowo powstaje kościół na 1,5 tys. miejsc, 50-osobowy dom pielgrzyma, nowe Muzeum św. Siostry Faustyny. Trwają też przygotowania do 90. rocznicy pierwszego objawienia się Jezusa Miłosiernego, która przypadnie 22 lutego 2021 roku.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 Dekretu ogólnego w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w Kościele katolickim wydanym przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 13 marca 2018 r. (dalej: Dekret) informuję, że:
